54 (101)

KATARZYNA

Juści o trzeci po peudniu zawdy jasno bywa.

CHOMIŃSKI

Po czym?

KATARZYNA    _

Ej, la Pana Boga żywego! Ta ci panu rajcy gadom, że po peudniu je.

CHOMIŃSKI

No — no. Czas leci.

Kicha

Trzecia. Uaa. Trzecia... Kto by się spodziewał.

KATARZYNA

Ja ta nie mówię, bo mi ta i do tego nic; ale pon znowuj sumę zaspał dojzna.

CHOMIŃSKI

kicha pięciokrotnie, raz po raz

To jest katzenjammer, jak Pan Bóg przykazał. Ostatni raz, a żeby tam piorun jechał na piorunie, ostatni raz. A to mnie urządzili.

KATARZYNA

Uostatni, a bo i nie uostatni.

CHOMIŃSKI

A — be...iesz ty cicho, ty pałubo!

Kicha jak z moździerza

A - a - a!

KATARZYNA

Ej, mój Boże, tyż to pon kicho fort, jachby fto z bata szczy-

loł!

CHOMIŃSKI

No.

KATARZYNA

Umrzyk wstołby z grobu — nie przymirzając!

CHOMIŃSKI

uiatając

No, a kiedyż mi tę wodę dasz? Wołam od siedemnastu godzin.

KATARZYNA

A kiejże pon wołoł uo wodę! Juści chyba bez sen.

CHOMIŃSKI

Uaaa. Wo-wody. Woda. No, zrozumiałaś, babo? Do tego... pokoju.

KATARZYNA

Wszyćko się do góry nogamy wywraco.

Wyszła.

Otwierają się drzwi od przedpokoju. P. Chomiński spojrzał, szybko wyszedł. W tej chwili defilada rodziny Chomińskich

FREDZIO

wchodząc

Bum, bum, bum ta la...

Bije dłońmi jak czynelami

Wojsko idzie, banda gla, lom ta la ta, dńń ta la!

JÓZIO

Pójdźcie, o dziatki,

Pójdźcie wszystkie razem Tam do pokoju na kawę!

Wchodzi za Fredziem. Równocześnie idą przez pokój »gęsiego. Cesia, Misia, Wicia. Milcia, ręce w mufkach. Defiladą kończy

P. CHOMIŃSKA

Idźcie, dzieci, idźcie!

Znika zamykając za sobą drzwi.

Julia i Rolewski ROLBWSKI

Talent on tam pewnie ma. Ale oryginał!

109