574 _ 25. Zmiany położenia narządów płciowych i nietrzymanie moczu
Ryc. 25.5. Obniżenie pochwy z rozszerzoną szparą sromową i widoczną przepukliną pęcherza moczowego
Jako „zewnątrzotrzewnowe zmiany położenia” określa się obniżenie wewnętrznych narządów rozrodczych w następstwie niewystarczającego u fiksowania i z powodu niewydolności układu więzadłowego oraz ograniczonego podparcia w następstwie uszkodzenia dna miednicy. Obniżone są często również narządy sąsiednie, np. pęcherz moczowy i jelito. W obniżeniu narządy ulegają znacznemu przemieszczeniu w kierunku dna miednicy, a przy wypadaniu narządy wewnętrzne są widoczne częściowo lub w całości przed sromem (ryc. 25.4-25.6).
W obniżeniu pochwy jej przednia lub tylna ściana znajdują się na wysokości wejścia do pochwy, a przy wypadaniu pochwy tworzą się cystocoele lub rectocoele (ryc. 25.5 i 25.6). Tkanka łączna znajdująca się w obrębie przegrody pęcherzowo-moczo-wej i odbytniczo-pochwowej, łącząca narządy, jest przyczyną, że obniżenie pochwy udziela się pęcherzowi moczowemu i prze-
Ryc. 25.4. Obniżenie macicy i pochwy. Macica jest obniżona, a część pochwowa szyjki znajduje się na dnie miednicy. Obniżanie się przedniej ściany pochwy powoduje powstanie przepukliny pęcherza, a tylnej - przepukliny odbytnicy dniej ścianie odbytnicy (ryc. 25.4). Zmiany położenia przedniej ściany pochwy z brzuszną częścią dna miednicy zaburzają jednocześnie integrację czynnościową i topograficzną zwieraczy pęcherza, dlatego jednoczesne występowanie niewydolności zwieraczy pęcherza nie jest rzadkością.
Obniżenie macicy rozpoznaje się wtedy, gdy część pochwowa szyjki macicy znajduje się na wysokości dna miednicy, np. gdy ją widać w szparze sromowej lub przed sromem. Przy tym wewnętrzna część narządu płciowego może całkowicie wysuwać się przed srom, np. w wydłużeniu się szyjki macicy (ryc. 25.7 i 25.8).
Pojawiające się dolegliwości w żadnym razie nie zależą od stopnia obniżenia. Może