5

MOTYWAC JA W AAK/ \t)/ \ \ll

zwału po/.yl ywtitj motywację do pracy. Oczywiście' nuli * zdawać sobie Npmwę /, różnorodności w zakresie żurówu§ stopnia inotywowaiiln do pracy, jak i z różnic o chamieli i -jakościowym. Czynniki, które motywują do pracy koniu cl nych ludzi, mogą nic; wywoływać motywacji u ich kob i -• i Jednakże niezależnie od wymienionych rozbieżno.¹.' i • w związku z tym ograniczeń, czynniki motywujące ilzlnlit|j jak bodźce na drodze do psychologicznego, indywidua Im mm rozwoju jednostki.

zakres czynników motywacji

Czynniki motywujące do pracy obejmują:

1)    Dążenie do osiągnięć, możliwość sprawdzenia mpIiIi poprzez zrealizowanie konkretnego celu.

2)    Przeświadczenie, że określony wysiłek włożony w pi m • zostanie dostrzeżony i doceniony.

3)    Wzrost poczucia odpowiedzialności i zaznajomieniu ly z nowymi dziedzinami w swej pracy; przejmowani' większego zakresu obowiązków bezpośrednio lub pi/*>* delegowanie.

4)    Progresja pozycji społecznej w pracy jako rezultat u t żonego w pracę własnego wysiłku.

5)    Praca interesująca sama w sobie, dająca możliwo . i samorealizacji i sprawdzenie siebie.

6)    Możliwości własnego rozwoju w zakresie wzrostu pu ziomu wiedzy i doświadczenia zawodowego.

teoria potrzeby

osiqgnięć

według

D. McCIellanda

Teoria potrzeby osiągnięć według D. McCIellanda oscy In je wokół trzech zasadniczych potrzeb człowieka: osiągu!';' władzy i afiliacji.

Potrzeba osiągnięć jest potrzebą indywidualną, dwie po zostałe potrzeby natomiast mają charakter indywidua In i występują u większości ludzi.

1)    Potrzeba osiągnięć wyznacza pułap dążeń i celów, ilu których człowiek zmierza w relacji do społecznych standardów.

2)    Potrzeba władzy manifestuje się chęcią sprawowimin kontroli nad innymi ludźmi i wywierania na nich wply wu.

u 1'olrzeba afiliacji określa dążenia ludzi do współpracy i bliskich stosunków interpersonalnych, i imo że D. McClelland wyróżnił trzy istotne potrzeby i. ciupy potrzeb) przedmiotem uwagi wielu badań i zwią-uyrli z nim rozważań stały się potrzeba i motywacja •«i*iriilęó.

1'toblematyka motywacji osiągnięć była przedmiotem ba-<■•■• pi owadzonych jeszcze w latach czterdziestych naszego ^ • i' i u. Zapoczątkował ją właśnie D. McClelland. W wyniku h>> budań oraz badań przeprowadzonych później udało się i nic ować charakterystykę osób o wysokiej potrzebie osiąg-•ii c ()mówione dalej właściwości charakteryzują te osoby.

'/.dimiom McCIellanda, podejmowanie ryzyka na zmień- podejmowanie • yin poziomie jest właśnie charakterystyką osób o wysokiej ryzyka na u .■'.obie osiągnięć. Powszechnie wydawać by się mogło, że zmiennym ••••by o wysokiej motywacji osiągnięć częściej niż pozostałe poziomie ■ by podejmują się wykonania zadań bardziej ryzykowni! I ‘rzeprowadzone badania wykazały, że nie jest to takie ywlste⁸⁾, jednak udało się stwierdzić, że osoby cechujące •• wysokim poziomem ryzyka podejmowały tzw. zmienne yko, podczas gdy osoby o niskim poziomie ryzyka dosto-

•    wtijąe się do własnych możliwości ryzykowały zbyt niewielu li zbyt dużo - w zależności od wcześniejszych doświad-

•    u

potrzeba natychmiastowego sprzężenia zwrotnego

innym czynnikiem występującym u osób o wysokiej mo-■ ucji osiągnięć jest potrzeba natychmiastowego sprzęże-

•    •• z wrotnego, w postaci uzyskania zamierzonego efektu lub

•    lęgnięcia określonego etapu na drodze realizacji celu.

'    < inoby badane miały za zadanie rzucać kółkiem tak, aby opadło na przeznaczony do tego celu

I..'lok. Przed podjęciem próby oceniały one odległość, z której uda im się celnie rzucić. Osoby ■ • niskiej motywacji osiągnięć rzucały do celu z bardzo niewielkiej odległości lub z daleka. W przeciwieństwie do nich osoby o wysokiej motywacji osiągnięć dokonywały bardziej precyzyjno! kalkulacji dystansu, jaki dzielił |» od miejsca celu. Nie ustawiali oni zbyt blisko celu, jeśli nie sprawdzili wcześniej swoich lnozllwnśoi rzutu do celu Podobnie nie stawiali zbyt daleko celu, licząc na szczęśliwy przypadek Na ke| Hamuj zasadzie osoby o niskim poziomie ryzyka „wybielały" albo bardzo niewielkie ryzyku albo i yzykn zbyt wielkie,

fiMynu tl«ilkowl«k urn