W
i pawdu braku Motywacji do pracy, nie«łaści«vji kontroli I oceny jogo procy ?{ swo) »falz oświatowych, niedyspozycji zdrowotnych, niewłaściwej postawy wobec wykonywanych obowsąikdw ttp.
Nilowo oęśi przyczyn mrywwych dydaktycznymi lub pedagogicznymi nlt || wąna od nauczyciela. od jego kwalifikacji czy poimy zawodowej, 110 padcwojokni'
i (ban] dydaktyczni szkol (w tym odpowiednia liczba ja lekcyjnych, pracownie przedmiotowe, laboratoria, środki dydaktyczne itp,);
• progmmy bzulcesa;
• potakiutokic;
• kzebM^klaiszkotajch;
• argraacji pomocy uczniom opóźnionym w nauce itp.
fan, bvdoq Mowy podzul przyczyn opóźnień uczniów w nauce sbkic] spJiykay jest w opracowaniach pedagogów zachodnioeuropejsldch. Wyrdta^cm najczękif) następujące przyczyny:
I) tndywiiiilat, oonentacyi genetycznej i psychoafektywnej;
2j jpcknto-kuJhiTOwe (np: pochodzenie społecznej;
]) Å„qok^n(HtproiikcyK 4) dyiUtycaie. j) ttnkcpmijtiK1.
2micaxy orlentucji genetycznej twierdzą, te główną przyczyną nicpowo-dzen izkobych tą niedoboiy o charakterze dziedzicznym w zakresie rozwoju dzieci, które aiazem tą tnidnc do wykiyeu za pomocą testów inteligencji. Uważają, zc nótotamikci pod «#m poziomu inteligencji w klasie szkolnej jest ajni aanariojm. a jego p^iezny obraz można przedsuwić w postaci krzywej I Gmsu. Nierówitoló tajest takumonaturalnajak nierówność społeczna.
Ktyiycylejotiffl&tji podkreślają z kolei, te poziom Inteligencji dziecka w tym I anym izb żytu zdcimniflowiy jest me tylko czynnikami wrodzonymi, ale I (ómezczynmkaimochmkierze indowiikowym i pedagogicznym.
NMnófl przedstawiciele aritntacji ptycMfcklywiitj doszukują się przyczyn I mcpowto izkolaydi uczniów jjpie w ich Imdnoiciach przystosowania się do I muc (tzyblacb i częstych), dokonujących się w rzeczywistości edukacyjnej,
I i! posada tych znutn, (ab, duża liczba egzaminów, sprawdzianów ilp.) szkoli ■Nptądi nestiów instytucją coraz bardziej stresogenną, co w konsekwencji ■prowadzi do niechęci wobec mej, a w skrajnych przypadkach nawet do jęj litom
I Amry Izj orientacji imają, U u większości uczniów szkoła nic wywoj I luje ttlźfh rdcgi,a nawet przeciwnie - wielu z nich dobrzeją wspomina przez cale ofltlUopMtalcaBdó skoly leż źle słu/y rozwojowi uczniów
2tl
Przyczyny, określane mianem społeczno-kulturowych, wymktją i upośledzenia pod względem matcnibiyn i kulturalnym nizs/yth war«w tpoleeznych Rodzice dzieci wywodzących się z tych wantw z reguły legitymują się makia potom wykształcenia, co wpływa dodatkowo niekorzystnie ją aspiracje edukacyjne ick potomstwa oraz zainteresowanie ich postępami w nauce izfcotnej,
Jednak ta gmpa przyczyn nie cieszy się 2byi wielkim uznaniem w paóitWMh Europy Zachodniej, gdyż w zasidziedo^czytylkośrodowiikemignnckieh.
Trzecia grupa przyczyn niepowodzeń szkolnych, to - represyjne, selekerjoe (w znaczeniu selekcji eliminującej) i reprodukcyjne funkcje współczesnej tzkoły Szkoli, reprodukując istniejące w społeczeństwie stosunki społeczne i ideologie, czyni to i reguły w sposób niezgodny z „kapitałem kulturalnym* uczniów pochodzących z najuboższych warstw społecznych, narzuci im wzory wartościowania i postępowania, których widu z nich nic może tobie przyswoić i w konsekwencji skazuje ich na funkcjonowanie „poza obiegiem edukacji zinstytucjonalizowanej". [...] Chcąc zatem zlikwidować owe niepowodzenia, należy najpierw zreformować społeczeństwo"1, Stanowisku temu zarzuca się jednostronność podobnie, jak naturalizmowi, wskazującemu na uwarunkowania genetyczne jako główne źródło niepowodzeń szkolnych.
Zwolennicy kolejnej grupy przyczyn określanych jako dy daktycne zalecają indywidualne traktów unie każdego przypadku niepowodzenia, gdyż jest on z reguły następstwem wielu różnych czynników, wynikających z pracy tmaycidl I Mb cjonowania szkoły.
Z kolei przyczyny o charakterze inierakcjonistyenym mają swoje źródło I zdaniem ich apologetów - w interakcjach występujących nędzy Mucaycśda a uczniem mającym trudności w nauce szkolnej. W rezułocie zobozeń tych hjlitlkejl uczeń może być spychany na margines życta klasy. Dalszą konsekw encją tego typo zoburzeń może być to, /e uczeń traci kontakt psychiczny z resztą klasy i ratę, k mott jeszcze podołać dalszej nauce, a w końcu poddaje się i rrzygntęe z dattój nauki.
Niepowodzenia szkolne mogą wystąpić na każdym etapie edukacji i zawsze są zjawiskiem jednakowo niepożądanym: Wieję z nich objawia się już na progu edukacji wczesnoszkplnej. Ze względu na Ich wagę dla dalszej edukacji ucznia zasługują one na dokładniejszą charakterystykę.
Kształcenie na etapie edukacji wczesnoszkolnej ma charakter zintegrowany, ali pojawiające się na tym etapie trudności j niepowodzenia w nauce odnośną u wyraźnie bądź to do treści o charakterze humanistycznym, bądź do ctM matematycznej, rzadziej do treści przyrodmczwpołccrnych,
' j & tętnu. H^olutu riUw, |kj fjujiltfdi pfJiijięiią m iii, t III.
1 Ibidem, s. 656,