5 (1025)

ABO

ABA

( |3A«|3v7 ") nieuszkodzony, bez szkody, nienaruszony, oit&ydr/ &$oXoęxxt aj3A. Thnc. 2) wzn.

nieszkodliwy, niewinny, nieszkodzący,AVc. ther. 489. 3) szkodę odwracający, uszkodzenia niedopuszczaiący, uowp, Theocr. 24, 90.

afiXrxtrrtM,P. niekrze-wić się albo źle się krzewić. Przmtn. afiX.(xaxrię, tę, i a.j3Aa-

TXOC, 0V.

afiXtfJi-Óę, tę, psłw.-u.tu>ę, bezsilny, impotens', afiXep.tv>ę iti-v&)v, Panyasis. bez przestanku piiący; - piwę, t. c. crfpovxi-■TTwę, Elym. M. oh. fiX.tp.tai.nv>.

afiXtiexta), P. v)T&), (pAeirw,.) niewidzieć, źle widzieć, nie-patrzy^rć, odwracać oczy, niedoy-rzeć, przeoczyć; zkąd błądzić, chybiać, wykraczać; ztąd

a3Xtirxripa, to, niedostrze-żenie, przeoczenie, prześłepie-nie, błąd, uchybienie, wykroczenie, t. c. itapópapa i afiXri-’pćą, rj, zaślepienie, ślepota.

aj3AtĄia, -/i, (SAełcw) złe v dzenie , niedoyrżenie , niedostrzeganie, zaślepienie, ślepota; niebacznosć.

aj3Ayję, r,xoę, 0aXXw) nie-II. 13, 6. nazwi- rzucony, ieszcze niewyrzuco-

*Afi'i< sko narodi

aj3('oToę,sv, (fi(ów?) nieżywo-) tny, niewspieraiący życia; nie-służący lub niedogodny do życia; filię afi. v Ha non cititUs, życie, które w samey istocie ża-dnein nie iest życiem, gdyż go użyć nie można, Jacubs. Ant A. 3, 2. p. 232. An. li,-. 3. p. 290.

afiiwroę, ov, psłw. afiidtcoę, (fiióin) non citulis, niemogący żyć albo nieszczęśliwie żyią-cy, e/.fiuóxu>ę tysrj, Pluli bydź chorym bez nadziei odzyskania zdrowia, cr.fiió>xtaę ówo Au-•7TV7ę $!<XTpita. po desperacki!, rozpaczaiąc.

afiXafittcr., r/. a u poel. także kfiXafiia, QfiXctfifi') nienaruszalność, nicnadwerężałność, bez-szkodność, nieszkodowanie, 2) w zn: czyim, nieszkodliwość, niezgryźliwość , niedokuczli-wość, charakter człowieka nikomu nieszkodzącego, niewinność, iak innocentiu. Gic. Tusc. 31, 8.od

afiXotfir_tę, tę , psłw. a filer.-fiżroę lub afi/.ctfiSię, tud. &,fiX<x-itroę, o-j, pslw. afikaitTuę,

&fiXf>xoę, 0v, nieugodzony lub nietrafiony rzutem, niepo-rażony albo hiezraniony wystrzałem. Ob. fiallio.

afiXr<yYię, tę, (fi>\r,y;n) niemaiący beku czyli beczenia, iak u[xvxriXoę, ten, w klóry^rm ( owca ) nie beczy, t. i. niemaią-iec, Anlip. Sid. An. Br.

2, 33.

crfiX'nyp'ńę, tę , lecz więcćy w używatiiu

afilpypoę, a, ov, po przybraniu łagodnomownego a t. c. filr/ypóę, slaby, bezsilny, delikatny, tsiytcr., II, 8,1/8. o słabych i żadnego oporu nierzy-ących walach czyli mucach , ytlpcr axpvjv cr.fil-oyprrj, II. 5, 337. o ręce niebitnóy, niewo-wniczey; Savcrxoę, Od. 11, !5. łagodna,przyieinna śmierć, za. przeć, ze śmiercią gwałtowną ;vócroę afiX. Pluł. Pericl. wolna ciągnąca się choroba, zn. przeć, z gorączką; x'opa a fil. Ap. Rh. 2, 203. sen osla-ący, odurzaiący, albo lan-guidus sopor.

ABE

dziach , poświęcony, święty, nienaruszalny, nietykalny, Ob. fitfir,Xoę.

afitXrtpia, tud. afitlzr, pia, yj, i afiehriipioy, tó, (ajfie'Xrtpoę) tichybienie tego, co iest le-pszem, niezręczność, niezgra-bność, prostota.

aptXTepoxóxxv!;, yoę, 6, wlaść. głupia kukułka, w^r. komiczny, iak u nas dudek, cietrzew, głupi', głuptas. /

afiiXrtpoę, ov, (fichrtpoę') głupi, nierozumny, prostak; inaczey afitXrtfxtoę, iak ■hp.trt-ptioę.

a($t<x?Toę,ov, psłw. afieóiirwę, 0t<xęofxai) niesiłowany, nie-^musaony siłą, gwałtem albo mocą; dobrowolny, chętny, samowolny; to xaAov iart afitct-otov, cnota niecierpi zmuszenia, powinna bydź dobrowolnie wykonywaną.

a3:pę, ov, niemaiący dosta tecznego wyżywienia, (finę), ubogi. tc. afitiaroę, Platy leg. 9. p. 44. Jako wątpliwe znaczenia przytaczaią: zamożny w żywność; niemaiący^łuku (j3:óę): niegwaltowny , nieużywaiący gwałtu (i3ta), Falck. Arion. p.

afióazoę, ov, u Bor. zam. afiór,Toę.

afiirfir,zoę, ov, psłw.-^uTwę i-&v?T!,((3or;Se'fc)) niemaiący pomocy, niemaiący ratunku, niemogący bydź uleczonym, ten, któremu iuż zaradzić albo do-pomódz niemożna. Rzeczown. ćtfio-n^riTtcr, yj.

afio-nrć, pshv,((3oao)) u Dor. kfioart, bez krzyku,bez sporu, bez hałasu, Pind. ISern. 8,15.

crfióriroę, o-j, (fiiiam) u Dor. crfióaroę, nieoplakiwany, nie-żalowany, niewolany, nieob-woiany, nieslawiony.

afioitM, P. r,ów,    łączące,

)3aAAo)) zeysdź się, spotkać się* z pdk. 2. lub 3-

afioXr,rvę, uoę, Y), u Jort. zey-ście się, spotkanie się, afioXri-rrop, optę, 6, spoty kaiący się, towarzysz, świadek.

afióXXcr.,~-ri, ob. afioXoę pod 2. afioXoę, ov, (a, (3aAA») źrebię nieronlące ieszcze mlćcz-lycli zębów, czyli źrebię, któremu ieszcze pierw sze zębynie-wypadaią i drugie na ich miey-sce niewyrastaią, SopA. tud. koń dorosły, któremu zęby iuż niewypadaią; 2) u Arriana Peripl. En/lh. p. 4. afioXoi, potem afióXXat, to ięss. łać. abolta, opończa, płaszcz do konney ia-zdy. Podług Sa/m. ad H. A. scrtpl. p. 343 i 398. wyr. ostatni znaczy płaszcz podwóyny.

crfiozx’óę,tę, ęfió?Xfo) niepa-siony, czczy, ten, który iest na czczo, który nie iadl teiunus; crfiozoę, ov , niemaiący paszy , niemaiący pastwiska.

afiovxóXriToę,ov, (j3ouxoAew)

<ppoMrifJ-crri p.ou, nieuważany, nieodbieraiący żadnego wzglę-‘ AescA. Snp. 942.

afiovXti, afiovXtvro)ę, psłw. ęfiovXtvof*ai) nierozważnie.

ouAeta. P. li-crw, ov» fiovXo~ (xat, niechcieć, z pdk. 4. Piat. Dem. bydź niechętnym ; 2 ) ou fiovXtvo{icxi, nierozw ażać.

‘ ⁿ >Xr,ę, tę, i cr.fiovXr,roę, 0V, psłw.—twc, niechciany, miino-olny, przymuszony, nieodpo-iadaiąry woli lub chęci, nieprzyjemny, przykry.

cxfiovXioi, Y), nieporadność, niedostateczność'w zaradzaniu, niedostatek rady^r, niemożność zaradzenia sobie, niemożność radzenia się, namyślania się;