GRAMATYKA JĘZYKA POLSKIEGO
• związek rządu - związek, w którym wyraz nadrzędny wymaga od wyrazu podrzędnego określonego przypadka - z przyimkiem lub bez; w związek rządu łączą się najczęściej:
1. rzeczownik lub zaimek rzeczowny z czasownikiem: odwiedzam (kogo?) kolegą, idą (z kim?) z tobą,
2. rzeczownik z rzeczownikiem: sklep (czyj?) taty, kopalnia (czego?) węgla;
3. rzeczownik z przymiotnikiem: godny (czego?) uznania,
• związek przynależności - związek, w którym nie ma zależności form członu podrzędnego i nadrzędnego, a wyraz podrzędny jest nieodmienny, np.: przysłówek, zaimek przysłowny, imiesłów przysłówkowy, np.: stał tutaj, mówił szybko.
Warto pamiętać również o tym, że wśród związków w zdaniu wyróżniamy związek główny (związek podmiotu z orzeczeniem) oraz związki poboczne (wszystkie pozostałe).
Niektóre wyrazy w zdaniu nie wchodzą w związki składniowe z innymi wyrazami, nie określają ani nie są określane, stoją jakby poza zdaniem. Do takich wyrazów należą m.in.:
- wołacze: Idą już, Zosiu, do domu!
- wykrzykniki: Oj jakie to potworne!
- wtrącenia: On jest, moim zdaniem, niezbyt miły.
Między zdaniami składowymi w zdaniu złożonym może zachodzić związek współrzędny lub podrzędny, podobnie jak było to w przypadku związków w zdaniu pojedynczym.
■ ZDANIE ZŁOŻONE WSPÓŁRZĘDNIE
Zdanie to składa się ze zdań współrzędnych, czyli takich, które wzajemnie się uzupełniają i żadne z nich nie określa drugiego (między zdaniami składowymi nie możemy postawić pytania); zdania te mogą łączyć się za pomocą spójników (np.: Lubię cię, ale nie zrobię tego dla ciebie.) lub bez-spójnikowo (np.: Dziewczynki siedzą, chłopcy stoją.).
Najczęściej spotykane rodzaje zdań współrzędnych złożonych to:
łączne - treści zdań pozostają w stosunku łączności czasowej lub przestrzennej (czynności w zdaniach odbywają się w tym samym czasie lub miejscu); zdania łączne najczęściej wiążą spójniki: i, oraz, a, ani, ni, np.:
Jem obiad i słucham muzyki.
Pojadę do ciotki oraz odwiedzę Ankę.
Nie czułem zmęczenia ani nie byłem wypoczęty.
rozłączne - treści zdań współrzędnych wzajemnie się wykluczają, nie mogą istnieć jednocześnie (możliwe jest albo jedno albo drugie!); charakterystyczne spójniki to: albo, lub, czy, bądź, np.:
Pojadę do ciotki lub odwiedzę Ankę.
Idziesz czy nie idziesz?
Podczas wakacji wybiorę się nad morze albo wyjadę do babci. -< >-
wynikowe - treść drugiego zdania wynika z pierwszego, typowe spójniki to: więc, zatem, toteż, dlatego, np.:
Padał deszcz, więc nie wyszedłem na dwór.
Źle się czułem, dlatego zostałem w domu.
Jesteś już dorosły, zatem powinieneś radzić sobie sam.
-> >-
przeciwstawne - treści zdań przeciwstawiają się sobie (np. w czasie, przestrzeni); charakterystyczne spójniki to: ale, lecz, a, jednak, zaś, natomiast, np.:
Padał deszcz, ale wyszedłem na spacer.
Ja uważam tak, a Marta myśli inaczej.
Źle się czułem, jednak poszedłem do szkoły.
-> <-
53