GRAMATYKA JĘZYKA POLSKIEGO
Zdanie z podrzędnym rozwijającym zazwyczaj trudno odróżnić od zdania z podrzędnym przydawkowym; należy sobie jednak uświadomić, że zdanie rozwijające rozwija daną treść, wykorzystując zdanie nadrzędne jako punkt odniesienia (wyobraźmy sobie, że ktoś skończył już swoją wypowiedź i nagle coś dodał), wprowadza własną treść, zaś zdanie podrzędne, które nie jest rozwijającym, treść tę uzupełnia, np.:
Otworzył drzwi pokoju, do którego od razu wskoczył kot.
(zdanie podrzędne nie zawiera treści, która by w jakiś sposób charakteryzowała część zdania nadrzędnego pokój)
Zdania składające się z więcej niż dwóch zdań składowych nazywamy zdaniami wieloczłonowymi lub wielokrotnie złożonymi. Stosunek między zdaniami składowymi może być podrzędny albo współrzędny, np.:
Idę do szkoły (1), myślę o tobie (2) i uśmiecham się wesoło (3). (zdanie składa się tylko ze zdań współrzędnych wobec siebie)
1 2 3
Zobaczyłam (1), że stoi obok tego domu (2), który zawsze mi się podobał (3).
(zdanie drugie jest podrzędne wobec pierwszego, trzecie wobec drugiego)
1
1-1
(którego?) | 3
Zobaczyłam (1), że stał przed domem (2) i przyglądał się ptakom (3). (zdanie drugie jest podrzędne wobec pierwszego, drugie i trzecie są współrzędne wobec siebie)
1
-1
' 2 3
Gdy to zrozumiałam (1), przeprosiłam ją (2), a ona mi wybaczyła (3). (zdanie pierwsze jest podrzędne wobec drugiego, które jest zdaniem głównym i łączy się stosunkiem współrzędności z trzecim)
Oczywiście również w wypowiedzeniach wielokrotnie złożonych zdarzają się równoważniki zamiast zdań lub też zdania, które są rozdzielone innym, np.:
Mama w domu (1), więc nie zamykam drzwi (2) i uciekam do szkoły (3)/ (wypowiedzenia połączone współrzędnie, pierwsze wypowiedzenie jest równoważnikiem)
Anna (1 a), gdy zobaczyła mnie na dworcu (2), nie mogła uwierzyć własnym oczom (lb) i zawołała mnie radośnie (3).
(wypowiedzenie składa się z trzech zdań składowych, ale zdanie pierwsze zostało rozbite na dwie części przez zdanie drugie)
; 2 ; ; 3
59