Makieta pocisku ALTA.
Pocisk ze złożonymi powierzchniami aerodynamicznymi.
“Ll U XAJ TLJ~ U ,-1 n | |||||||
| pocisk |
|| 9M114 |
11 9M120 |
II R-2 |
|| R-2W |
|| ALTA |
1 | |
| zestaw |
y |
|| Szturm |
11 Ataka |
|| Barier |
|| Barier-W |
ii |
1 |
| producent |
ii |
|| ZSRR |
11 Rosja |
|| Ukraina |
|| Ukraina |
|| Ukraina |
1 |
| rok |
ii |
|| 1976' |
|| 1995' |
|| 20052 |
i 20072 |
|| 20073 |
1 |
| masa pocisku |
l[kg~ |
II 31,4 |
II 33,5 |
II 16 |
II 32 |
II 55 |
1 |
| masa pojemnika z pociskiem |
~ll kg |
|| 46,6 |
|| 49,5 |
II 26 |
|| 44 |
II 70 |
1 |
| masa głowicy |
]|kg |
III 5,3 |
|| 7,4 |
|| 6,4 |
II 6,4 |
II ? |
1 |
| długość pocisku |
11 mm |
|| 1600 |
|| 21004 |
|| 1270 |
II 1825 |
|| 1650 |
1 |
| długość pojemnika |
11 mm |
|| 1832 |
|| 1832 |
|| ok. 1400 |
| ok.2000 |
|| 2000 |
1 |
| średnica pocisku |
11 mm |
II 130 |
II 130 |
II 130 |
i 13° |
II 178 |
1 |
1 zasięg |
II km |
|| 0,4-5,0 |
11 0,4-6,0 |
|| 0,1-5,5 |
II 0,5-7,5 |
|| 75 |
1 |
| przebijalność |
11 mm |
II 560 |
|| 800 |
|| 800 |
1 800 |
|| 1200 |
J |
Uwagi: 1- przyjęcia na uzbrojenie, 2-publicznej prezentacji, 3-prezentacji makiety, 4- zwysuniętym prekursorem |
U W1*
zastosowania w silniku nowego, wysokoenergetycznego paliwa.
Jeśli wierzyć materiałom reklamowym, to udało się rozwiązać problem użycia nowych rakiet przez śmigłowce Mi-24. Otóż w miejsce dotychczasowego optycznego przyrządu celowniczego montowana jest stabilizowana głowica optronicz-na, zawierająca dzienny i pasywny nocny kanał obserwacyjny oraz laserowy dalmierz/podświetlacz ŁKK-W. Niezmieniony pozostaje blok nadajnika komend radiowych dla ppk 9M114 systemu Raduga-F, dzięki czemu śmigłowiec może używać pocisków obu typów. Głowica optroniczna, przygotowywana przez francuską firmę Sagem, umożliwia także ra-diokomendowe naprowadzanie Szturmów w nocy (jest sprzężona z Radugą). Wcześniej Sagem zintegrował podobne głowice z Mi-24 lotnictwa Uzbekistanu. Przewidziane jest automatyczne śledzenie wybranego celu w paśmie widzialnym (w dzień) i termowizyjnie (w dzień i w nocy).
Przemysł ukraiński stopniowo modernizuje Mi-24, wzeszłymrokuzademonstrowanoprototypo-wą maszynę z nowszymi turbinami TW-3-117WMA-SBM1W o mocy startowej 1620 kW i maksymalnej 2060 kW. Normalna masa startowa zmniejszyła się przy tym o 100 kg, a maksymalna wzrosła o 500 kg (do 12 ton). Podobno zużycie paliwa podczas lotu z prędkością ekonomiczną zmniejszyło się o jedną trzecią, ale w opisie zmodernizowanego Mi-24P podaje się niezmieniony zasięg maksymalny 1000 km i prędkość maks. 335 km/h (było 320). Zakłady Awia-kon z Konotopu miały w 2008 r. otrzymać w sumie 4,5 min dolarów na kompleksową modernizację jednej maszyny, ale w wyniku gospodarczo-walu-towego krachu na Ukrainie najpewniej otrzymały tylko ułamek obiecanej przez ministra obrony, jeszcze w połowie 2007 r., kwoty. Pod znakiem zapytania stoi także plan modernizacji od 2010 r. ponad 50 Mi-24P. Jedynym z elementów pakietu modernizacyjnego miały być rakiety Barier-\N i aparatura do ich naprowadzania.
Znacznie bardziej perspektywiczny jest pocisk przeciwpancerny ALTA, demonstrowany w postaci pełnowymiarowej makiety od 2007 r. Ma to być rakieta kierowana w sposób kombinowany-w wiązce laserowej oraz aktywnie radiolokacyjnie na końcowym odcinku trajektorii. W przedniej części pocisku ma się znaleźć radiolokator zakresu milimetrowego o zasięgu do 3 km (dla celu wielkości czołgu), a więc ALTA przekształca się w czasie lotu z rakiety kierowanej w samonaprowadzającą. Nie ma informacji
0 możliwości przesyłania informacji z radaru na pokład nosiciela, a więc wchodzi w rachubę jedynie atakowanie celów kontrastowych radiolokacyjnie. Taki sposób naprowadzania nie jest powszechnie stosowany i może budzić pewne wątpliwości, bowiem w procesie naprowadzania w wiązce laserowej załoga śmigłowca musi obserwować nieprzerwanie cel, a samonaprowadzanie może jedynie zwiększyć precyzję trafienia przy strzelaniu na maksymalną odległość. Zupełnie inaczej byłoby, gdyby można było stosować alternatywnie jedną lub drugą metodę, wymagałoby to jednak wprowadzenia dodatkowo kierowania bezwładnościowego na pierwszym odcinku trajektorii lotu bez podświetlania laserowego. Wtedy pocisk w trybie radiolokacyjnym działałby na zasadzie „wystrzel
1 zapomnij" - po jego odpaleniu w kierunku celu śmigłowiec mógłby natychmiast ukryć się przed środkami obrony przeciwlotniczej przeciwnika.
Sam pocisk, opracowany przez Państwowe Kijowskie Biuro Konstrukcyjne Łucz, ma układ bardzo
WOjSPUlR 0/ĆUUu