74 (148)

70 ARTROLOGIA

Ryc. 38. Więzadło poboczne strzałkowe [lig. collaterale fibulare). Wizualizacja

Więzadto to jest rozpięte między nadktykciem bocznym kości udowej a częścią przedmo-boczną gtowy strzałki, do przodu od jej wierzchołka.

Ryc. 39. Więzadto poboczne strzałkowe [lig. collaterale fibulare).

Manewr naprężania

W celu lepszej identyfikacji wskazane jest wywołanie napięcia poszukiwanego więzadta. Gdy już zostanie ono umiejscowione, dalsze badanie nie sprawia trudności niezależnie od ustawienia kolana. Badany powinien leżeć w pozycji przedstawionej na rycinie obok. Jedną ręką. ułożoną na powierzchni przyśrodkowej kolana badający wywiera ucisk skierowany od zewnątrz do wewnątrz w celu rozszerzenia szpary stawowej bocznej, czego następstwem jest napięcie więzadta. Druga ręka badającego znajduje się na wprost tej szpary stawowej, między gto-wą strzałki a nadktykciem bocznym kości udowej. Uwaga: Więzadto poboczne strzałkowe wyczuwa się pod palcami jako lity. walcowaty sznur, o indywidualnie zmiennej grubości. Najgrubsze i najsilniejsze będzie ono oczywiście w przypadku szpotawości kolan (genu varum), ponieważ przy tym ustawieniu kolan (w kształcie litery „O j jest ono stale naprężone.

Ryc. 40. Pęczek poprzeczny troczka bocznego rzepki [retinaculum patellae laterale). Wizualizacja

Badane kolano jest całkowicie wyprostowane, a mięsień czworogtowy uda rozluźniony.

Badający przesuwa rzepkę na zewnątrz lub do wewnątrz - skutkiem obu tych ruchów będzie „naciągnięcie' poszukiwanej struktury (rycina obok, 1). Troczek boczny rzepki jest możliwy do badania prostopadle do swego przebiegu.