75

spokoju na 10-15 minut (zachodzi redukcja kwasu dehydroaskorbinowego do kwasu askorbinowego siarkowodorem wydzielonym w środowisku kwaśnym). Następnie do obu prób dodać z tiurety po 1 ml 1-molow'ego chlorku rtęciowego (9 ), dopełnić wodą do 10 m_ wstrząsać całość przez kilka sekund i sączyć przes fałdowany sączek do suchych probóweL

Do kolby stożkowej odmierzyć 5 ml przesączu po redukcji i miareczkować 2,6-dichlo-rofenoloindofenolem (2 ) do uzyskania różowego zabarwienia utrzymującego się przez 3-1 sekund. Wynik miareczkowania odpowiada sumie kwasu askorbinowego i dehydroaskorbinowego w badanej próbie.

Opracowanie wyników

Zgodnie z podanym na rysunku 10 równaniem miligramorówTiowużnik kw^rasu askorbinowego wynosi 1/2 mmola i równa się 88 mg. 1 ml 0,0005-molow'ego 2,6-dichlorofenoloindo-fenolu odpowiada więc 88 |ig kwasu askorbinowego. Prowadzącemu ćwiczenia należy podać liczbę ml barwnika zużytego na odmiareczkowanie próby bezpośrednio (patrz, pkt 3) oraz na odmiareczkowanie próby po redukcji (patrz pkt 4). Poda on wtedy naważkę badanego materiału lub ilość wydanych mililitrów wyciągu. Uwzględniając rozcieńczenie należy obliczyć zawartość kwasu askorbinowego i dehydroaskorbinowego w badanym materiale i poda-: ją w miligramach na 100 g materiału.

Pytania

1.    W jakich formach w^r przyrodzie może występować witamina C? Napisać wzory tych form oraz podkreślić i nazwać ugrupowanie decydujące o silnie redukujących właściwościach odpowiedniej formy.

2.    Dlaczego do przygotowania wyciągów kwasu askorbinowego używa się noży nierdzewnych oraz kwasu szczawiowego?

3.    Napisać reakcję* zachodzącą podczas miareczkowania kwasu askorbinowego 2,6-dichlorofenoloindofenolem.

4.    W jaki sposób można oznaczyć zawurtość kwasu dehydroaskorbinowego w materiale biologicznym?

5.    Podać, wyrażając za pomocą reakcji, zasady metod oznaczania miana barwnika oraz stężenia siarczku sodowego.