Rozstawcie się po całym pomieszczeniu, każdy osobno... Poczujcie swoje ciałn I oddychajcie spokojnie i głęboko, aby zaopatrzyć wasze płuca w świeży tlen. Chciał, bym zaprosić was do zabawy, która będzie przebiegała bardzo, ale to bardzo szybko. I Będziecie potrzebowali całej uwagi, elastyczności i siły koncentracji. Unikajcie proszę I zderzeń z pozostałymi członkami grupy i schodźcie z drogi również meblom. Zabawa rozpocznie się, kiedy zawołam „start!" Teraz uważnie mnie słuchajcie i dobrze zapa-miętajcie, co macie robić. Chciałbym bowiem, aby każdy z was dotknął wszystkich I czterech kątów pomieszczenia, a dodatkowo jeszcze podłogi i sześciu kolan. Ten. komu się to udało, może przez chwilę wydawać zwycięski sygnał Indian. Spróbujcie proszę I dokonać tego w ciągu jednej minuty. Będę patrzył na zegarek, aby sprawdzić, ile czasu potrzebowaliście. Na miejsca, gotowi, start...
Uwagi: Prowadzący powinien najpierw sprawdzić, czy pomieszczenie nadaje się do przeprowadzenia tego rodzaju zabawy oraz czy jego uczniowie są wystarczająco zdyscyplinowani tak, że nie istnieje niebezpieczeństwo wypadku. Rezultatem jest z reguły błyskawiczny wzrost energii, jaką uczestnicy mają do dyspozycji. Zabawa ta nadaje się szczególnie jako przygotowanie do działań, które również w pewien sposób wymagają szybkości i gotowości do improwizacji.
Na koniec prowadzący powinien zapytać uczestników, czy przypominają oni sobie, jakimi drogami biegali po pomieszczeniu oraz czyich kolan dotykali.
Dobierzcie się proszę parami i stańcie gdzieś w pomieszczeniu, gdzie jest wystarczająco dużo miejsca. Zdecydujcie proszę, kto z was będzie A, a kto B... Teraz chcę Kj wyjaśnić, co macie zrobić za chwilę: A opuszcza najpierw oba ramiona luźno w dół. B chwyta obiema rękami prawe ramię partnera i uniemożliwia mu jego uniesienie. A cały czas trzyma to ramię wyprostowane i próbuje ze wszystkich sił podnieść je do góry. ale B wykorzystuje całą swoją energię, aby utrzymać ramię na dole. Ta część kwiczenia wymaga od obu partnerów pełnej koncentracji i dużo siły. W zamian za to obiecuję wam ciekawą niespodziankę. Proszę wytrzymajcie tak długo, aż powiem „stop", a wtedy będziecie mogli oboje luźno stanąć... (90 sekund)
„Stop!”... (Niespodzianka, która została zapowiedziana przez prowadzącego, następuje sama z siebie. Jakby pod działaniem czarodziejskich mocy, prawe ramię osoby A unosi się samo do góry. Powtarzamy ćwiczenie po uprzedniej zamianie ról.)
Uwagi: Ćwiczenie to demonstruje w bardzo obrazowy sposób to, czego sobie wszyscy zawsze życzymy, mianowicie, abyśmy w czasie nauki zostali naprawdę zaskoczeni i przeżyli coś, co nas wprawi w zdumienie.
Jednocześnie w czasie tej zabawy można odreagować wiele nerwowego napięcia i przekształcić je w czujność oraz energię.