97 (108)

MAŁGOSIA: Żrę.

kasia: Małgosiu, nie żresz, a jeśli już, to nie masz

z tego przyjemności, tylko wyrzuty sumienia. Nie wciskaj mi kitu! Masz wyrzuty sumienia!

Małgosia: Dobra, pal sześć ciastka, ale czy z tego,

co robię, nie wynika, że chciałabym się już z tym uporać, z tą przeszłością, i to zamknąć?

kinga: Małgosia, ty opowiadasz na okrągło te same

historie - jak Tomek ci to czy Tomek ci tamto, czy mama ci to, czy mama ci tamto, słyszałam to setki razy, w kółko to samo.

kasia: A powiedz, Kingo, dlaczego ciągle tego słuchasz? Ona ci płaci?

kinga: No właśnie, taka dobra chciałabym być...

kasia: Ano właśnie, bo jak jej sprawisz przykrość, to ona nie przyjdzie do ciebie i nie powie ci, jaka jesteś cudowna.

kinga: Nie, chyba nie, nie.

KASIA: Misiu...

kinga: Nie wiem, może... może coś w tym jest.

kasia: Lepiej mieć przyjaźń nieprawdziwą, ale mieć? Lepiej mieć chłopa nieprawdziwego, ale

97 DZIEŃ DRUGI