GRUNTY-ZAPRAWY ♦65
było lśniąco białe. W przypadku cienkich, przezroczystych warstw, których efekt zależy od białości zaprawy jest to czynnik istotny, dlatego można dodać pewną ilość białego pigmentu. Biel tytanowa jest w tym wypadku szczególnie zalecana, ze względu na swą nieprzezroczystość. Do zaprawy łączę 1 część bieli tytanowej z 9 częściami suchej kredy strącanej. ■ Drugim problemem jest twardość, gładkość lub szorstkość podłoża. Jeśli chcemy mieć bardzo gładkie podłoże, należy zmieszać czerwony lub biały bolus z kredą. Kaolin (glinka chińska) daje identyczny efekt.
Jeśli potrzebujemy chropowatego podłoża, o bardzo ostrej przyczepności, to najlepiej dodać sproszkowany pumeks, piasek, proszek marmurowy lub pył wapienny.
Można eksperymentować z różnymi mieszankami i tworzyć podłoża najbardziej odpowiadające własnym potrzebom. Te substancje uzupełniające są obojętne, nie powodują żadnych efektów chemicznych w powłoce farby i. pod warunkiem, że dobrze zwiążą się z zaprawą klejowo-krcdową i twardym podobraziem, pozostaną stosunkowo trwałe. (Można je też dodawać do akrylowych emulsji gruntujących.)
Inne składniki
Próbując używać zaprawy klej owo-kred owej na podłożach miękkich - do czego nie zachęcamy - artyści stosowali miód lub glicerynę, aby nadać plastyczność zaprawie malarskiej.
NAKŁADANIE ZAPRAWY KREDOWO-KLEJOWEJ
Liczba warstw nakładanej zaprawy zależy od indywidualnej potrzeby. Niemniej powinna powstać równa powierzchnia o lśniącej bieli. Na ogół artyści kładą 3 do 7 warstw'. Stopień absorpcji
Jak nakładać zaprawę gipsową
1 Rozprowadzić pierwszą warstwę na powierzchni deski pędzlem szczecinowym lub lnianą szmatą. Pęcherzyki powietrza można wygładzić palcami.
3 Pozostawiamy zaprawę do całkowitego wyschnięcia i wygładzamy ją ręcznie za pomocą mokrego i suchego papieru ściernego lub szlifierką.
podłoża wzrasta wraz z grubością warstwy zaprawy, podobnie jak naprężenia stworzone przez klej glutynowy. Wskazane jest, aby górne warstwy zaprawy były słabiej sklejone niż. dolne po to, by uniknąć najgorszych efektów wewnętrznych naprężeń powłoki.
2 Gdy pierwsza warstwa jest już dostatecznie sucha, nałożyć pędzlem szczecinowym drugą. Kolejne warstwy zaprawy nakładamy pod kątem prostym jedna po drugiej.
4 Gładką, połyskliwą powierzchnię uzyskujemy przez wygładzanie zaprawy wilgotnym materiałem.
Po wyschnięciu podłoże jest gotowe do malowania.
Ściśle mówiąc, aby zminimalizować ryzyko paczenia się deski, zaprawę należy kłaść po obu Stronach powierzchni i na brzegach (odwrocie nie musi być szczególnie starannie obrobione).
Uszczelnianie zaprawy kredowo-klejowej
Opisana wyżej zaprawa jest chłonna, i - w przypadku kilku technik - wymaga uszczelnienia.
Całkowicie chłonna zaprawa wciągnie cały olej z farby olejnej zostawiając pigment wysuszony, prószący się i zbyt słabo związany. Wśród bezpiecznych substancji u szczc l n iaj ącyc h s t oso w a n ych w cienkich warstwach na sztywnych podłożach wymienić można rozcieńczone dyspersje żywic syntetycznych, klej glutynowy i szelak w roztworach alkoholowych.
Su bs t a ncj a u szczc l n i aj ą ca nie powinna rozpuszczać się w rozpuszczalniku stosowanym do rozcieńczania nakładanych warstw farby olejnej.
Kleje glutynowe do uszczelniania
Słaby roztwór żelatyny lub kleju króliczego - środek uszczelniający.