Odstęp ten utrzymują pręty izolacyjne rozmieszczone w odległości 1,5 -r--T- 2 m od siebie. Oporność wejściowa anteny, o ramionach górnych i dolnych wykonanych z przewodów o jednakowej średnicy wynosi 300 Q. Łatwo jest więc zasilanie jej za pomocą płaskiej linii telewizyjnej. W prostych przypadkach mogą być wykonane z tego kabla również i sa-
Rys. 12-30. Dipol pętlo-wy wykonany z płaskiej linii telewizyjnej
Plaska linia , a telewizyjna Żf -300 Q '/
Skręcić obie żyły'
\ Połączenie źyi \ wewnętrznych linii
me ramiona anteny (rys. 12-30); jako wygodna i lekka nadaje się ona szczególnie do nadajników przenośnych.
Prze;: zwiększenie średnicy górnego przewodu anteny można w prosty sposób zwiększyć oporność wejściową anteny (rys. 12-31). I tak, gdy
Rys. 12-31. Zmiana o-porności wejściowej dipol a pętlowego w zależności od konstrukcji elementów
<-
Rys. 12-32. Przykład di-ola pętlowego z ramionami o różnej średnicy
d2 4<:; (rys. 12-Z2), to jest, gdy górny pr. cwćd wykonany jest z podwójnie skręconego przewodu dolnej części, oporność wejściowa wynosi około 630 0(9 X 70 O). Osiąga się w tym przypadku łatwe dopasowanie dipola do powszechnie stosowanej napowietrznej linii dwuprzewodowej.
Dipol pętlowy jest w zasadzie anteną jednozakresową; w ostateczności może być wykorzystany na nieparzystych harmonicznych. W obrębie pasma pracuje równomiernie (szerokopasmowy), jest prosty w strojeniu. nie wymaga wysokojakościowych materiałów izolacyjnych i odznacza się dobrą sprawnością. Zasilając antenę poprzez linię o oporności falowej około 500 & można uzyskać kompromisowe dopasowanie do pracy na parzystych i nieparzystych harmonicznych.
Jeszcze lepsze wyniki od anteny pętlowej, jeśli chodzi o szeroko-pasmowość, zapewnia antena o potrójnej liczbie elementów, tzw. po-
Rys. 12-33. Podwójny dipol pętlowy i jego zasilanie
dwójny dipol pętlowy (rys. 12-33). Zasila się go zwykle poprzez napowietrzną linię dwuprzewodową, przy czym samo dopasowanie na parzystych i nieparzystych harmonicznych można uznać za zadowalające.
Antena kątowa
Tćgo typu antena (rys. 12-34) odznacza się równomiernym promieniowaniem w płaszczyźnie poziomej. Charakterystyka w płaszczyźnie
pionowej nie odbiega od charakterystyki dipola poziomego. Długości ramion anteny nie są krytyczne, a kąt między nimi wynosi
<p — 90° -r-120°
Przy kącie większym zaznacza się kierunkowość promieniowania (linia przerywana).
213