Wzór ten jest słuszny, jeśli indukcja w rdzeniu B wynosi 12 kGs, a częstotliwości sieci — 5Ó Hz.
Uzwojenie pierwotne transformatora (sieciowe) będzie zatem zawierało
nx — Ui n
zwojów, przy czym Uj — napięcie sieci.
Ilość zwojów dla poszczególnych uzwojeń wtórnych określa się (uwzględniając współczynnik kompensacji spadku napięcia Kk według tabl. 15-2)
Tablica 15-2
Wartość współczynnika kompensacji spadku napięcia Kk
Moc transform. VA |
Kk |
10 |
1,25 |
25 |
1,18 |
50 |
1,12 |
100 |
1.09 |
250 |
1.05 |
500 |
1,04 |
1000 |
1,025 |
= Kk nU2 n3 — Kk nU3 n4 — Kk nU4 ... itd.
Pozostaje obliczenie średnicy przewodów na poszczególne uzwojenia. Średnica przewodów uzależniona jest od wartości prądu płynącego przez uzwojenie. W warunkach amatorskich nie powinno się przekraczać poniższej wartości gęstości prądu j w uzwojeniach j = 2,5 -f- 3,5 A/mm2
Po wyznaczeniu skutecznej wartości prądu (w amperach) w uzwojeniu pierwotnym
gdzie:
P2 — w VA, U\ — w V
średnice przewodów poszczególnych uzwojeń będą następujące
d2= 1,13 j/ h.
d3 = 1,13 j/~ ... itd.
przy czym:
I — w A, j — w * Ff d — w mm.
W końcu można jeszcze obliczyć skuteczną wartość prądu (w ampc-rach) w uzwojeniu pierwotnym przy biegu jałowym transformatora
V1
przy czym: :
Q, — przekrój rdzenia, w cm2; li — długość drogi magnetycznej, w cm;
U* — napięcie sieci, w V.
Znając wartość jałowego prądu transformatora (tabl. 15-3) można sprawdzić jego jakość wykonania po nawinięciu uzwojeń i złożeniu
Tablica 15-3
Wartość prądu w uzwojeniu pierwotnym przy biegu jałowym
Moc transformatora VA |
Ij w mA przy Ui = 220 V |
20 -i- 40 40-T-80 80 -ł- 120 |
30 -7- 60 40-v-100 70 -ś- 180 |
rdzenia. Jeśli pomiędzy obliczoną wartością prądu a wartością rzeczywistą (zmierzoną miliamperomierzem prądu zmiennego) występuje duża rozbieżność, oznacza to, że transformator może mieć zwarcie w uzwojeniu lub źle złożony rdzeń. Powyższy wzór na prąd przy biegu jałowym jest słuszny, jeśli zastosowano blachy krzemowe 4% Si o grubości 0,35 mm.
W uproszczony sposób można obliczyć transformator sieciowy, posługując się nomogramem (załącznik 15). Jest on słuszny w odniesieniu do mocy przenoszonych rzędu kfikuset VA.
Na wyjściu układu prostowniczego występuje pokaźne napięcie tętnień. Amplitudę tętnień w wyprostowanym napięciu stałym określa się zwykle w procentowym stosunku do wartości napięcia stałego. Dla obwodów zasilania poszczególnych urządzeń odbiorczych i nadawczych dopuszczalna jest różna zawartość procentowa tętnień, A więc np.:
— dla przeciwsobnych wzmacniaczy mocy m.cz. — 0,5 -f- 1%
— dla pojedynczego wzmacniacza mocy m.cz. — 0,1 0,5%
— dla stopni wzmacniaczy wstępnych m.cz. i w.cz. — 0,1 H- 0,05%
— dla stopni mieszaczy • — 0,005 — 0,001% itd.
a)
łtfuae
u< =f c =t=
b) |— | ||||
~r ? | ||||
ttofięae (h tętnień |
Gazecie 1 tętnień ut - |
s£> = |
-c2 m i | |
-l |
1 |
t$tńen
Rys. 15-6. Układ filtru wygładzającego tętnienia: a) pojedynczy; b) podwójny