Układy zasilające dostarczają odpowiednich napiąć do wszelkich obwodów urządzeń nadawczych i odbiorczych. Ze względu na źródło czerpanej energii elektrycznej rozróżnia się:
— sieciowe urządzenia zasilające (sieć jednofazowa 50 Hz),
— bateryjne urządzenia zasilające (baterie ^suchych ogniw’ i akumulatory).
Najczęściej stosuje się zasilanie sieciowe. Zasilanie bateryjne jest typowe dla urządzeń przenośnych i przewoźnych, zazwyczaj o mniejszej mocy.
Podstawową częścią składową każdego zasilacza sieciowego jest układ prostowniczy, przekształcający zmienne napięcie o częstotliwości 50 Hz na napięcie stałe. Zasilacz sieciowy dostarcza również obniżonego napięcia zmiennego dla obwodów żarzenia.
Najprostszym układem prostowniczym i najczęściej stosowanym w urządzeniach nadawczo-odbiorczych o niewielkiej mocy i pobieranym prądzie rzędu 50 mA jest prostownik jednopolówkowy, jednokierunkowy (rys. 15-1 a). Częstotliwość podstawowej harmonicznej napięcia tętnień równa jest w tym układzie częstotliwości sieci; układ wymaga wTięc dość rozbudowanego, a więc i kosztownego przy większych prądach — układu filtrującego. Prostowniki jednopołówkowe spotykane są często w systemach zasilania bez transformatora sieciowego. Układy beztransformato-rowe nie są zalecane do stosowania w urządzeniach krótkofalowych, a to ze względu na trudność zrealizowania odpowiedniego uziemienia. Średni prąd wyprostow-any przez element prostowniczy (zawór) jest rówrny prądowTi obciążenia zasilacza I0. Ważne jest określenie amplitudy czynnego napięcia wstecznego na zaworze prostownika. Wynosi ona w przybliżeniu dla prostowmika jednopołów-kowego
UB.5/ ~3 U„
przy czym:
UHS/ — napięcie wsteczne (napięcie na zaciskach elementu prostowniczego w chwili nieprzewodzenia prądy),
U o — wyprostowane napięcie stałe na wyjf«iu prostownika.
Jako element prostowniczy można stosować lampę próżniową — diodę. diodę półprzewodnikową selenowy lub germanowy, a przy większych prądach — diodę gazowaną.
Element prostowniczy dobiera się pod względem amplitudy płynącego przez niego prądu. Amplitudę tę określa się w przypadku prostownika jednopołówkowego jako
W* H (5 -r- 7) Jo
Drugim czynnikiem decydującym przy wyborze elementu prostowniczego jest obliczone uprzednio napięcie wsteczne. Jeśli napięcie wsteczne
Rys. 15-1. Układ prostownika: a) jednopełówkowy; b) dwupołówkowy; c) mostkowy
przekracza dopuszczalną wartość dla pojedynczego elementu prostowni- . czego, stosuje się szeregowe połączenie większej liczby elementów. Przy stosowaniu diod półprzewodnikowych zaleca się bocznikowanie każdej z nich opornikiem 100 kQ. Oporniki równoległe powodują równomierny rózkład zwrotnego napięcia wzdłuż szeregowego łańcucha elementów prostowniczych.
Ponieważ element prostowniczy zasilany jest najczęściej z transformatora sieciowego, konieczne jest jeszcze określenie charakterystycznych dla niego wielkości, a mianowicie:
— napięcie skuteczne wtórnego uzwojenia transformatora
— prąd skuteczny wtórnego uzwojenia
— prąd skuteczny pierwotnego uzwojenia
(p — przekładnia zwojowa transformatora). _325