ANSI C 9

7 WEJŚCIE I WYJŚCIE

Aby wykazać, że nie ma nic magicznego w takich funkcjach, jak fgets i fputs, przedstawiamy je tutaj skopiowane bezpośrednio z dostępnej nam biblioteki standardowej:

/* fgets: weź co najwyżej n znaków z pliku iop */ char *fgets(char *s, int n, FILE *iop)

{

register int c; register char *cs;

cs = s;

while (—n > 0 && (c = getc(iop)) != EOF) if ((*cs++ = c) == ’\n') break;

*cs = ’\0’;

return (c == EOF && cs == s) ? NULL : s;

}

/♦ fputs: wypisz s do pliku iop */ int fputs(char *s, FILE *iop)

{

int c;

while (c = ♦s++) putc(c, iop);

return ferror(iop) ? EOF : 0;

}

W standardzie określono, że po wystąpieniu błędu funkcja ferror ma zwracać wartość niezerową; fputs zwraca w takim przypadku EOF, a w pozostałych przypadkach wartość nieujemną.

t

Teraz, za pomocą funkcji fgets, łatwo możemy zrealizować naszą funkcję getline:

/* getline: przeczytaj wiersz, podaj jego długość ♦/ int getline(char *line, int max)

{

if (fgets(line, max, stdin) == NULL) return 0; else

return strlen(line);

}

7.8 KILKA UŻYTECZNYCH FUNKCJI

Ćwiczenie 7.6. Napisz program porównujący dwa pliki i wypisują wiersz, w którym pliki się różnią.

Ćwiczenie 7.7. Zmień program wyszukujący według wzorca (z rozdz. 5) tak, aby przyjmował dane wejściowe z zestawu nazwanych plików lub ze standardowego wejścia, jeśli w argumentach wywołania nie podano żadnej nazwy pliku. Czy razem ze znalezionym wierszem trzeba wypisywać nazwę pliku, w którym go znaleziono?

Ćwiczenie 7.8. Utwórz program wypisujący zawartość zestawu plików, z których każdy rozpoczyna się na nowej stronie. Wszystkie strony powinny być opatrzone tytułem i bieżącym numerem strony w ramach każdego pliku z osobna.

Kilka użytecznych funkcji

W bibliotece standardowej występuje wiele różnorodnych funkcji. W tym punkcie przedstawiamy tylko krótkie opisy tych najczęściej stosowanych. Więcej szczegółów i wiele innych funkcji możesz znaleźć w dodatku B.

7.8.1 Operacje na tekstach

Wspominaliśmy już o funkcjach operujących na tekstach - spośród nich omówiliśmy funkcje strlen, strcpy, strcat i strcmp. Ich deklaracje znajdują się w nagłówku <string.h>. Oto zestawienie takich funkcji; w następujących opisach s oraz t są wskaźnikami do znaków (char *), a c oraz n są typu int.

strcat(s.t)

strncat(s,t,n)

strcmp(s.t)

strncmp(s_łt,n)

^strcpy(s,t)

strncpy(s,t,n)

strlen(s)

strchr(s.c)

^strrchr(s,c)

dopisuje t na koniec s dopisuje n znaków z t na koniec s zwraca wartość ujemną, zero lub wartość dodatnią odpowiednio dla s < t, s == t lub s > t

robi to samo, co strcmp, ale tylko dla początkowych n znaków t

kopiuje t do s

kopiuje co najwyżej n znaków t do s zwraca długość s

zwraca wskaźnik do pierwszego wystąpienia c w s lub NULL - gdy c nie występuje w s

zwraca wskaźnik do ostatniego wystąpienia c w s lub NULL - gdy c nie występuje w s

221