chaty to: izba, sień i spichlerz (komora), przy czym sień była elementem łączącym dwa odrębne konstrukcyjnie pomieszczenia: izba i spichlerz (komora), (rys.7)
Do chaty od strony spichlerza dostawiano część inwentarską o ścianach słupowo-plecionkowych, oblepionych gliną. W tym okresie rozpowszechniły się już stodoły, rozwinięte z brogów w związku z wykonaniem ścian słupowo-plecionkowych. Stodoły służące do przechowywania słomy i siana miały już gumno i sąsieki.
Zagrody dzieliły się na zagrody kmiecia - bogatego gospodarza oraz chałupników - ludności biednej. Zagrody kmieci były bardzo duże, solidne i wykonane w dobrej jakości techniczno-konstrukcyjnej. Biedni natomiast nadal zamieszkiwali chaty prymitywne wykonywane w konstrukcji słupowo-plerionkowej z obrzuceniem gliną. Ze sprzętów używano: ław, skrzyń i łóżek.
łU S YT UD WANIĘ ZAGROtff^ŚffEDN IOWIECZN EJ.
Budynek mieszkalny lub mieszkalno -inwentarski ustawiano od strony drogi wiejskiej lub budynek inwentarski wznoszono w głębi działki, prostopadle do budynku mieszkalnego, a od strony pól równolegle do domu sytuowano stodołę. Budynki te otaczały podwórze, miejsce prac gospodarczych. Oprócz zabudowy na działce był sad i ogród warzywny. Całość ogrodzona płotem z żerdzi, z chrustu lub pali. W ogrodzeniu wrota.
lANEJt
sposobu rozplanowania
Chłopskie budownictwo zagrodowe odznaczało się dużą różnorodnością formy jakości budynków na działce siedliskowej. Wyróżniano dwa układy budynków mieszkalnych:
• gospodarstwa biedne: sień, izba, komora rozmieszczone w amfiladzie( rys.8)
IZBA
} PODCIEŃ {
*1
fi___O__Ji
Rjr1„3,Rzttt pc1lo®7 ch1-lupy 1»jr1dn4ot«3 po4-cl1nlow1j z Xm «
3
bogaci chłopi: układ analogiczny lub układ z dwóch izb oraz pomieszczeń pomocniczych.