badanie7

funkcją wyłącznie parametrów i charakterystyk samej lampy. Dzięki tej własności metoda częstotliwości zerowej znalazła szerokie zastosowanie zarówno w badaniach laboratoryjnych lamp przemiany, jak też i przy badaniach masowych.

Zasady metody częstotliwości zerowej są następujące. Przy doprowadzeniu do siatki oscylatora i sygnałowej drgań jednakowej częstotliwości, pojawiająca się w rezultacie procesu przemiany składowa prądu anodowego o częstotliwości różnicowej w tym wypadku będzie miała częstotliwość zerową, ponieważ częstotliwość heterodyny f_h i częstotliwość sygnału f, są jednakowe, a ich różnica — f, równa się zeru. Dlatego też rezultatem przemiany w danym wypadku będzie zmiana składowej stałej prądu anodowego. Jeżeli fazy napięć na siatce sygnałowej i heterodyny są zgodne, to przyrost składowej stałej prądu anodowego, otrzymany przy włączeniu sygnału, podzielony przez jego amplitudę, równy jest nachyleniu mieszania. Dla zwiększenia dokładności pomiaru fazę napięcia siatki sygnałowej zmienia się o 180°, a przyrost składowej stałej określa się z różnicy dwóch wyników, odpowiadających włączeniu sygnału w fazie (l_ai) z napięciem na siatce heterodyny i w przeciwfazie (I*₂). Otrzymany w ten sposób wynik jest wierniejszy, ponieważ zmiany prądu anodowego dla obu faz sygnału mogą być niezupełnie jednakowe z powodu możliwości występowania efektu detekcji.

W takim wypadku nachylenie przemiany oblicza się jako:

g    _ 1*1    1^2    _

^p~ 2 Urn» ~ 2 U _m. ¹

gdzie AI_a różnica wartości prądu anodowego, jeśli sygnał doprowadzony jest w fazie i w przeciwfazie z napięciem na siatce heterodyny, a U_ms — amplituda napięcia na siatce sygnałowej.

Dla zwiększenia czułości, pomiar napięcia składowej stałej prądu anodowego można dokonać metodą kompensacyjną.

Napięcie zmienne na siatkę sygnałową i siatkę heterodyny można czerpać z sieci prądu zmiennego (przemiennego) /_s=fh = 50 Hz.

Pewnym brakiem opisanej metody jest niemożliwość określenia wpływu na nachylenie przemiany specyficznych procesów za-

157