W niektórych układach do pomiaru nachylenia przemiany metodą częstotliwości zerowej, w celu uproszczenia techniki pomiaru, przełączenia fazy napięcia sygnału dokonuje się automatycznie. Za pomocą specjalnego układu przekaźnikowego dokonuje się wówczas bezpośrednio pomiaru różnicy prądów w obwodzie anodowym. Przy stałych wartościach napięcia sygnału pozwala to prze-skalować przyrząd pomiarowy od razu w jednostkach nachylenia przemiany.
W zależności od warunków badania, przedpięcie na siatce oscylatora może mieć wartość stalą i pochodzić z odpowiedniego źródła zasilania, lub też powstawać automatycznie (ze spadku napięcia na oporze) w obwodzie siatki. W tym ostatnim wypadku dane oporności siatkowej muszą być dobrane odpowiednio do częstotliwości, na której dokonuje się pomiaru.
Metoda częstotliwości zerowej z pracującą heterodynową częścią lampy
Metoda ta jest modyfikacją metody poprzedniej. Dla uzyskania możności pomiaru także i heterodynowej części lampy, siatkę i anodę heterodyny włącza się w układ generatora samowzbudne-go, dzięki czemu w triodowej części lampy przemiany powstaje generacja drgań. Drgania doprowadzane do siatki sygnałowej powinny mieć wówczas tę samą częstotliwość, co i drgania wytwarzane przez heterodynową część lampy.
Nachylenie przemiany jest to stosunek przyrostu składowej stałej prądu anodowego przy włączonym sygnale do amplitudy napięcia zmiennego na siatce sygnałowej. Metoda ta jest znacznie mniej elastyczna w sensie zmiany warunków badania lampy niż poprzednia i wymaga poważnego skomplikowania układu. Dlatego też stosowanie tej metody jest racjonalne tylko w tych wypadkach, kiedy w warunkach badania wymagany jest pomiar lampy z pracą części triodowej jako oscylatora.
Układ do pomiaru nachylenia przemiany metodą częstotliwości zerowej z generacją drgań oscylatora podany jest na rys. 11-5, schemat zaś obwodu standartowego, nastrojonego na częstotliwość rzędu 20 000 Hz — na rys. ll-5a. Zasadnicza różnica między ukla-
159