CCF20061214048

powtarza się kilka razy. Kłopoty powstają w przypadku oceny osób, które niewiele różnią się między sobą. Sugeruje się wówczas ocenianie pracowników od lepszych do gorszych, a następnie od gorszych do lepszych a średnich ocenia się na końcu.

Należy przygotować arkusz papieru z dwoma kolumnami. Wybierając najlepszego pracownika wpisujemy jego nazwisko do pierwszej kolumny na pierwszym miejscu. Następnie wybieramy najgorszego i umieszczamy go na pierwszym miejscu w drugiej kolumnie. Tak naprzemian wpisujemy do jednej i drugiej listy.

Może zdarzyć się, że zostanie grupa średnich pracowników, których trudno pogrupować, ale też nie zawsze jest to potrzebne. Na przykład chodzi nam wyłącznie o wyłonienie najlepszych np. do nagród i najgorszych np. do zwolnienia.

Kolumna I    Kolumna II

(najlepsi)    (najgorsi)

1.

2.

3.

1.

2.

3.

Koncepcja II Porównywanie

Wymaga określenia, który z pracowników jest lepszy od drugiego. Polega na porównywaniu osób parami, a następnie na ustaleniu na podstawie takich par, kolejności od najlepszego do najgorszego. Oznacza to, że konfrontuje się jedną osobę z drugą z punktu widzenia ocenianej cechy. Postępujemy tak w każdym z kryteriów np. systematyczność, współpraca, dokładność, przykładanie się do pracy itp.

3.3.6

PROBLEMY ETYCZNE PRZY ZWALNIANIU PRACOWNIKÓW

Istnieją dwa klasyczne sposoby zwalniania z pracy. W Europie praktykuje się poddanie totalnej krytyce pracownika, którego zamierza się zwolnić. Pracodawca nie daje pracownikowi szansy na jakiekolwiek wyjaśnienia, wiele osób nie wytrzymuje presji i odchodzi na własną prośbę.

W firmach amerykańskich stosowane jest o-twarte oświadczanie pracownikowi woli pracodawcy. W tym pierwszym przypadku pracownik jest „przyciśnięty do muru”, druga zaś metoda to bardziej honorowy sposób, bez upokarzania ludzi. Odpowiedzial-

93