CCF20061214050

Specjaliści z Agencji Bigram SA uważają, że na razie o takich formach etycznych zwolnień można dyskutować jedynie teoretycznie. Potrzebny jest cały sztab wyspecjalizowanych ludzi i a-gencji, którzy w naszym kraju nie mają jeszcze szans działania.

3.4

ETYKA

W PROCESIE DECYZYJNYM

W języku potocznym spotykamy tego typu sformułowania, jak dobra czy zła decyzja, szlachetna, prawa decyzja. Oznacza to, że rezultatom podejmowanych decyzji oraz samemu procesowi przypisuje się sens etyczny.

Nie wszystkie jednak decyzje posiadają nasycenie etyczne np. o zwiększaniu czy zmniejszaniu pogłowia bydła. Taka decyzja jest etycznie neutralna. Natomiast, jeśli spółka została zobowiązana w kontrakcie założycielskim do utrzymania pewnej wielkości pogłowia bydła, to decyzja o niedotrzymaniu tej umowy ma wymiar etyczny. Łączy się z danym słowem, podpisaniem zobowiązania, odpowiedzialnością za słowo.

ODPOWIEDZIALNOŚĆ ZA SŁOWO

Osoba nieodpowiedzialna za słowo nie dotrzymuje obietnic. „Mówi co popadnie, bez żadnej odpowiedzialności”. Uważa tak M. Ossowska, wybitny socjolog moralności, pisząc, że „obietnica jest obietnicą i w sprawie jej nie wypełnienia nie ma mowy o dyskusji”.

Danemu słowu należy się szacunek. Na poziomie firmy odpowiedzialność za słowo to kwestia przyszłości firmy. Gdy się do czegoś zobowiązujemy, nie ma sensu zastanawiać się, jak należy postąpić.

Odpowiedzialność za słowo jest w biznesie budulcem zaufania.

W stosunkach międzyludzkich w biznesie zaufanie jest podstawą kontaktów. Zwykłą sprawą jest prośba do sąsiadów z przedziału kolejowego o przypilnowanie naszego bagażu np. gdy idziemy do wagonu restauracyjnego. Wyrażamy tu wysoki stopień zaufania. Ufamy też sprzedawczyni w sklepie ważącej towar, że nas nie będzie oszukiwać.

Mamy silną potrzebę ufania ludziom. Chcemy być przekonani, że osoba przedstawiająca jakieś fakty podaje je prawdziwe, że obietnica wykonania czegoś w terminie będzie wykonana, że

97