CCF20081123005

Stegobium paniceum L. — żywiak chlebowiec (Sitodrepa panicea L.)

Chrząszcz ma długość 2—5 mm, barwę czerwonobrązową. Całe ciało pokryte jest gęsto żółtawymi włoskami. Czułki nitkowate, 11-członowe (rys. 131 a). Samce są nieco mniejsze i łączna długość

Rys. 129. Stegobium paniceum L. — chrząszcz (wg Lepesme’a)

trzech końcowych członów jest u nich znacznie większa niż u samic. Przedplecze jest równomiernie sklepione, delikatnie punktowane, nieco węższe u podstawy pokryw (rys. 130 a). Pokrywy na powierzchni pokryte dołkami, które są ułożone w regularne linie podłużne (rys. 129). Chrząszcze latają wieczorem i w nocy.

Jajo jest bardzo małe,

0    kształcie cytryny, białe. Powierzchnia jaja jest drobno doł-kowana.

Larwa ma długość 4—5 mm

1    szerokość około 2 mm, koniec jej odwłoka jest nabrzmiały. Ciało białe, z wyjątkiem brązowych żuwaczek pokryte jest delikatnymi włoskami. Na końcu tułowia i na pierwszych 6 członach odwłoka występują dwa rzędy małych kolców, na VII segmencie jest jeden rząd, a dalsze nie mają ich wcale.

Poczwarka ma długość 4 mm, najczęściej ukryta jest w kokonie zbudowanym przez larwę z resztek pokarmu. Dorosły chrząszcz po wylęgu przez kilka dni pozostaje w kokonie poczwarki.

Samica żywiaka chlebowca składa jaja kupkami po kilka lub kilkanaście razem do produktów pokarmowych. Płodność jej zależy od temperatury i wilgotności, nie przekracza jednak 100 jaj. Po kopulacji i złożeniu jaj chrząszcze najczęściej przelatują na okna pomieszczeń, gdzie giną. Rozwój embrionalny może się odbywać w temperaturze 17,5—32,5° i przy wilgotności względnej powietrza 30—100%. Larwa po wylęgu jest bardzo ruchliwa i szybko odnajduje pokarm przedostając się często przez szczeliny w opakowaniach. W pokarmie buduje wokół siebie kokon, w którym żeruje. W ciągu życia przechodzi 4 linienia i pod koniec rozwoju przybiera charakterystyczną pędrakowatą postać.

128