kowe^ 't0 W ,mo®^ znajdować się drobnoustroje przypa I'owietrze - to środowisko wtórne bytowania drobnoustrojów, do
owe tore przebywają w niej tylko przez pewien czas, gdyż nie óiego dostają się one z cząsteczkami pyłu, kurzu lub pary wodnej przys osowane do bytowania w tym środowisku. Do takich drobn przenoszone są przez wiatr. Liczba mikroorganizmów w powietrzu us rojow na ezą bakterie chorobotwórcze, dostające się do gle bardzo różna i zależy od wielu czynników, m.in. od miejsca,
wraz z odchodami ludzi i zwierząt, padliną oraz z chorymi tkankai v»okości, pory dnia, klimatu. Powietrze w dużych miastach zawiera
cj drobnoustrojów niż na wsi, a jeszcze mniej jest mikroflory
r lasach, ogrodach, parkach oraz na polach. W miarę wznoszenia , p w górę powietrze staje się coraz czystsze, nawet nad miastami | /cmysłowymi, m.in. dzięki działaniu bakteriobójczemu promieni janccznych. Najmniej drobnoustrojów w powietrzu jest zimą, a naj-
• < —---.------^ ^fesie zimy gleba jest wilgotna i naje
lecie wysuszona i wiatr unosi pył w po-
'“wod. - to także naturalne środowisko bytowania drobnoushłparkach oraż na polach. W' miaręJ^rna
jów których ilości s, zróżnicowane. Wo^ni. m.in. dzięki działaniu bakteriobójczemu prormem
Uboga w mikroflorę jest woda opadowa (deszcze smeg), nat '™ysmwym , dro;noustrojów w powietrzu jest zuną, a naj-miast wody podziemne (grantowe) zawieraj, rożne ilosc, drobn ' 'ac/ayem J J wilgotna i najczęs-
ustrojów w zależności od głębokości występowania. I tak: woc "ul 1<uclu> ^ , . __• „•*_ nvi w oo-
zaskórna zawiera najwięcej drobnoustrojów, woda podziemna płytl ' I pokryta śniegiem, a w ecie wysuszo klimacie ciepłym w po jest już najczęściej dostatecznie oczyszczona, woda podziemna głęb łotrze, a wraz z nim - mikroorganizmy. ; , na;
ka jest zwykle wolna od bakterii io.rzu jest więcej mikroflory mz w klimacie umiarkowanym, naj
Zbiorniki otwarte (rzeki, jeziora, stawy) są środowiskiem, w kt 1,1‘CJ za® w stre^ie P°'arnej-rym drobnoustroje mogą występować w dość znacznych ilościac Liczba ich zależy od ilości substancji organicznych oraz zawartoś tlenu, temperatury wody i jej naświetlenia. Drobnoustroje wód p< wierzchniowych mineralizują związki organiczne i w ten sposób bi( rą udział w procesie samooczyszczania wody. Stałe jedna zanieczyszczanie wód ściekami uniemożliwia ich samooczyszczani Dlatego też niezbędne jest wstępne oczyszczanie ścieków miejskie i przemysłowych przed wpuszczeniem ich do wód zbiorników otwai tych.
Drobnoustroje występujące w wodzie, w zależności od ich pó| chodzenia, można podzielić na cztery grupy:
- mikroflorę naturalną wody,
- mikroflorę dostającą się do wody z gleby i powietrza,
- mikroflorę przewodu pokarmowego ludzi i zwierząt,
- mikroflorę pochodzącą ze ścieków przemysłowych (np. z dróż] dżowni, browarów).
Z sanitarnego punktu widzenia na szczególną uwagę zasługuj^ występowanie w wodzie mikroflory jelitowej dostającej się z od' chodami zwierzęcymi i ściekami miejskimi. Obecność tych drobno ustrojów stanowi podstawę do kwalifikowania wody jako zdatnej lub niezdatnej do picia. Wody rzeczne lub gruntowe należy oczyszczać i odkażać, aby stały się zdatne do użytku.
14