14
ostatnie miejsce zamieszkania spadkodawcy znajdowało się za granicą, spadek przypada Skarbowi Państwa jako spadkobiercy ustawowemu27.
Przejmowanie przez instytucje prowadzące działalność archiwalną dokumentacji wytworzonej przez osoby fizyczne jest zwykle okazją do dokonania oceny czy spełnia ona przesłanki zaliczenia do materiałów archiwalnych. Wynika to z faktu, iż osoby fizyczne w toku narastania dokumentacji zwykle nie dokonują jej kwalifikacji w sposób szeroko znany u aktotwórców instytucjonalnych i przede wszystkim nie mają takiego prawnego obowiązku. Bez dokonania takowej oceny trudno wyobrazić sobie podjęcie racjonalnej decyzji o przejęciu w takiej czy innej drodze przedmiotowych archiwaliów przez wyspecjalizowany podmiot. Wyjątkiem może być sytuacja, jeśli wobec danych archiwaliów podejmowane już były działania określone w art. 9 (wykonanie prawa pierwokupu), art. 12a (przeniesienie do archiwum państwowego w razie zagrożenia) lub w art. 14 ust. 2 (wydanie zezwolenia na wywóz za granicę), gdyż ich podstawą musiał być pozytywny wynik archiwalnej oceny wartości dokumentacji z punktu widzenia. Kwalifikacja składników archiwum osobistego bywa też dokonywana na etapie ich opracowywania, gdyż wtedy możliwe jest oparcie jej na dogłębnej ich znajomości. W wartościowaniu archiwaliów osobistych uwzględnić należy również w odpowiednim stopniu intencje jego twórcy, zwłaszcza jeśli przekazanie materiałów do instytucji archiwalnej następuje z jego własnej inicjatywy28.
Kluczowe znaczenie z punktu widzenia archiwistyki ma problem zapewnienia integralności spuścizn, a jego waga staje się szczególna po śmierci twórcy archiwum osobistego, gdy istotnie wzrasta niebezpieczeństwo rozproszenia jego składników. Chodzi tu w szczególności o dezintegrację sprzeczną z wolą twórcy, który czasem celowo dokonuje podziału swej spuścizny. W tym miejscu pojawia się też problem stosunkowo nowy lecz stale narastający jakim jest dysponowanie dokumentacją elektroniczną przechowywaną na serwerach sieci komputerowych po śmierci jej twórcy29.
27 Nieco odmienne zasady prawo autorskie wprowadza w odniesieniu do utworów współautorskich. Zgodnie z art. 42 pr. aut. i pr. pokr., jeżeli autorskie prawa majątkowe jednego ze współtwórców miałyby przypaść Skarbowi Państwu jako spadkobiercy ustawowemu, część ta przechodzi na pozostałych przy życiu współtwórców stosow nie do ich udziałów . W kwestii szczegółów w zakresie dziedziczenia praw autorskich, zob. M. Poźniak-Niedzielska, A. Niewęgłowski, Niektóre aktualne problemy prawa autorskiego w XXI wieku, [w:] Prawo handlowe XXI wieku. Czas stabilizacji, ewolucji czy rewolucji, red. M. Modrzejewska, Warszawa 2010, s. 837 i n.; por. także M. Arkuszewska, Sądowe postępowanie spadkowe dotyczące majątkowych praw autorskich, [w:] Dziedziczenie własności intelektualnej, red. M. Załucki, Warszawa 2009, s. 110 i n.; M. Rzewuski, Ochrona praw osobistych zmarłego twórcy, [w:] Ochrona własności intelektualnej w Polsce. Podstawowe mechanizmy i konstrukcje, red. M. Załucki, Warszawa 2011, s. 205 i n.
28 A. Chodkowska, Ocena wartości spuścizn archiwalnych na przykładzie Archiwum Polskiej Akademii Nauk w Warszawie, ,.Archiwista Polski” 2009, nr 4. s. 12-15.
29 P. Stasiak, Sieć do wieczności, „Polityka” 2011, nr 17, s. 117-119.