CCF20081203012

PRZYKŁAD 11.3. W skrzynce przekładniowej frezarki należy zastosować m.in. przekładnię wielorzędową typu trójka przesuwna (wg rys. 11.4c) o przełożeniach:

— = 4; i₂ = — = 1 oraz i₃ = — = 2,5. Dobrać liczby zębów dla wszyst-

^Z1    ^Z3    ^z5

kich kół.

Rozwiązanie

W przekładniach złożonych wielorzędowych stosuje się koła zębate o jednakowym module, należy zatem spełnić warunek

^zi+^z2 — ^z3+^z4 = ^zs + ^z6 = const

Znając tylko wartości przełożeń, można spełnić podany warunek obliczając najmniejszą wspólną wielokrotną (NWW) dla sum liczników i mianowników poszczególnych przełożeń, gdyż liczba ta (a także jej wielokrotność) spełnia zawsze żądaną zależność:

Obliczamy NWW\

z 4

— = —,    stąd 4 + 1=5 — = —, stąd 1 + 1=2

^z3 1

2,5    5

— = y. stąd 5 + 2 = 7

NWW= 5 • 2 • 7 • 70 Dobieramy liczby zębów:

- 1 _ ii _ ⁵⁶

¹¹ ~~ T “    ~ TT

■ _ i _ ^z4 _ ³⁵ ‘² “ 1 " ^z3 “ 35

Znając wartość modułu można następnie obliczyć wymiary kół zębatych.

11.4. Współpraca uzębień i rodzaje zarysów zębów

Warunki współpracy uzębień. Przed zapoznaniem się ze stosowanymi zarysami zębów przeanalizować współpracę pary zębów i określić optymalne warunki dla prawidłowej współpracy przekładni. Analizę tę można przeprowadzić na podstawie rys. 11.8 lub obserwacji pracy przekładni zębatej albo jej modelu.

W czasie pracy zęby koła czynnego naciskają na zęby koła biernego, powodując jego ruch obrotowy. Stopa zęba koła czynnego styka się początkowo z wierzchołkiem zęba koła biernego, następnie punkt styku przemieszcza