Zamora Król Tortur
Zadziwiający Pan Lifto
genitaliów (gwiazda porno podobno zawsze wygrywała walkę). Na tym rola Amber Pie się nie kończyła: po zakończeniu przedstawienia losowo wybrany widz - niezależnie od płci - mógł spędzić z nią pół godziny sam na sam. (Z
O
Kim jest freak końca XX wieku? Dawniej była to najczęściej osoba upośledzona - karzeł, olbrzym, rodzeństwo syjamskie, człowiek nadmiernie owłosiony albo pozbawiony kończyn. Dzisiaj bycie odmieńcem jest związane przede wszystkim z psychiką. Mianem freaków można określić masochistów, ludzi nieakceptujących swojego ciała, lecz często także ekscentryków bez żadnych zaburzeń osobowości, którzy chcą żyć inaczej niż inni. Joe Hermann (Zadziwiający Pan Lifto) tak przedstawia przełomowy moment w swoim życiu: „Miałem dość życia na farmie, więc przekłułem sobie kutasa". Nosił się z tym zamiarem od dłuższego czasu, zainspirowany zdjęciami tubylców, które oglądał w National Geographic. Pierwszego zabiegu dokonał sam w wieku dwudziestu lat, choć już wcześniej zdarzały mu się drobne samookaleczenia. Gdy przebijał później język i nos oraz zakładał pierścienie na sutkach, pomagali mu w tym znajomi. Było to jeszcze w czasach, gdy piercing nie cieszył się popularnością. Następnie poddał się operacji wszczepienia w twarz implantów. Wszystkim tym zabiegom poddawał się dla własnej przyjemności, nie myśląc o karierze w cyrku. Dopiero po zetknięciu się z Jimem Rosem Hermann zdecydował się na występy przed widownią. Później brał udział w niemal wszystkich tournee cyrku (pomijając okres kuracji po wypadku, w którym utracił część ciała pełniącą najistotniejszą rolę w jego występach, ostatecznie na powrót przyszytą przez lekarzy).
Trochę inaczej wygląda sprawa z Paulem Lawrencem, znanym później jako Sług i The Enigma. Jego historia jest bliższa historii Rosea - w dzieciństwie był outsiderem, poświęcał wolny czas na naukę trików. W wieku szesnastu lat nauczył się połykać miecze i ogień. Później występował jako muzyk i wykorzystywał poznane sztuczki, żeby zaszokować widzów. Po wstąpieniu do cyrku Rosea dodawał nowe elementy do swego występu. Ostatecznie wpadł na pomysł, żeby wytatuować się od stóp do głów w niebieskie puzzle. Wzorował się na sławnym freaku z początków XX wieku, znanym jako The Great Orni albo Człowiek-Zebra - angielskim arystokracie, który podczas I wojny światowej, służąc w stopniu majora, zainteresował się tatuażami, 43 a po powrocie do domu wytatuował sobie całe ciało w czarne pasy i zaczął zarabiać pracując w cyrku. The Enigma nie traktuje wzorów na swym ciele jako tatuażu, tylko jako kolor skóry. Z roku na rok coraz więcej puzzli zostaje zabarwionych, ostatecznie Lawrence chce być cały niebieski. W sumie nad jego tatuażami pracowało 180 artystów z całego świata. W pewnym momencie The Enigma wzbogacił swój wizerunek o rogi, które w dodatku powoli rosną - co rok wszczepiane są większe implanty. Na starych zdjęciach można jeszcze zobaczyć poczciwie wyglądającego młodzieńca z prostą twarzą. Obecnie, z rogami. kozią bródką i niebieskim ciałem wygląda jak jakaś współczesna, psychodeliczna wizja satyra. Dzięki swemu niezwykłemu wyglądowi stał się dość powszechnie rozpoznawalny (pojawił się nawet dwa razy na kartach National Geographic). choć nie zapewniło mu to sukcesu. Obecnie prowadzi studio tatuażu i gra koncerty wzbogacane wykonywaniem sztuczek (wykonywana przez niego muzyka to połączenie ciężkiego rocka, industrialu, psychodelii i muzyki cyrkowej). Obecnie jego wygląd nie jest już czymś tak niezwykłym, ludzi wytatuowanych na całym ciele jest bowiem coraz więcej. Część z nich także była związana z cyrkiem Rosea, na przykład Lizardman (Człowiek-jaszczurka). pierwsza na świecie osoba z rozdwojonym na końcu językiem (co ciekawe, Lizardman, kiedy rozpoczynał cyrkową karierę, był w trakcie robienia doktoratu z filozofii).
Sam Rosę znacząco różni się od swoich podwładnych. Chociaż lubi mówić o sobie jako o freaku (jego autobiografia nosi nawet tytukjrfc-ak like me), często w wywiadach podkreśla, że jest jedynie aktorem "wykonującym rolę cyrkowego odmieńca. Tylko na scenie poddaje się torturom, poza nią nie lubi bólu i nie znosi widoku krwi. Ponadto dużo większą radość daje mu rola mistrza ceremonii. W efekcie ludzie tacy jak The Enigma nie traktowali go jak równego sobie artysty, tylko jako zwykłego showmana, a nade wszystko biznesmena. Wszyscy, niezależnie od tego, jaki mają stosunek do Rosea i jego cyrku, podkreślają, jak znakomicie potrafi panować nad widzami i jak dalece opanował zdolność autokreacji. Mówią o nim, że w jego żyłach krąży krew P.T. Barnuma. Jego zachowanie sceniczne to połączenie cyrkowego mistrza ceremonii, komika i gwiazdy rocka. Mówi dużo i szybko. Podczas spektaklu praktycznie nigdy nie milknie. Często przechodzi od szeptu do krzyku. Cały czas kontroluje napięcie i jeśli robi się zbyt drastycznie czy obrzydliwie, rozładowuje je, posługując się czarnym humorem. Często zwraca się bezpośrednio do wybranych widzów. Jeżeli ktoś nie jest dostatecznie zaangażowany, może zostać obrażony albo oblany wodą. Z drugiej strony, wybrani będą mogli wziąć udział w niektórych sztuczkach.
Nie ulega wątpliwości, że cyrk Jima Rosea nie odniósłby tak dużej popularności bez charyzmatycznego lidera. Przekonali się o tym Zamora Król Tortur i The Enigma, którzy widząc, jakim entuzjazmem widownia reagowała podczas ich występów, postanowili występować w pojedynkę. Obaj ponieśli klęskę. Rosę mówił o nich potem, że chociaż doskonale radzili sobie jako jedna z atrakcji wieczoru, nie byli jednak na tyle utalentowani i wszechstronni, żeby móc udźwignąć na swoich barkach całe show. W napisanej przez menadżera Jana T. Gregora przy pomocy Zamory bardzo efektownie wydanej książce Circus of the scars opisującej początki cyrku. Rosę przedstawiony jest jako tyran próbujący sprawować całkowitą kontrolę nad swymi podopiecznymi i wykorzystujący środki perswazji, żeby zaniżyć ich samoocenę. Pogląd ten podzielają też Enigma i Rubberboy. Sam Rosę temu zaprzecza, za konflikty w zespole winiąc swoich podopiecznych i ich gigantyczne ego. Jego zdaniem najgorsi są pod tym względem wykonawcy wytatuowani na całym ciele - Enigma, Lizardman - którzy w momencie, gdy poddają się operacji, uważają, że ich wartość wielokrotnie wzrasta.