CCF20091007016 (2)

rys. 2.11. ^rzecznego

Ćwiczenie 3

PRÓBA STATYCZNA ŚCISKANIA METALI

3.1. WPROWADZENIE

Twałych w    \

Próby statyczne rozciągania metali opisane w ćwiczeniach 1 i 2 są próbami podstawowymi dla materiałów plastycznych (miękka stal, aluminium, miedź i in.). Dla materiałó.wJcruchvch (np. żeliwo, beton), które znacznie lepiej pracują na ściskanie niż na rozciąganie, próba rozciągania jest próbą dodatkową, natomiast próbą podstawową jest próba ściskania metali, będąca przedmiotem normy PN-57/H-04320 wraz ze zmianami podanymi w Biuletynie PKNiM nr 5/79 r. poz. 41.

3.2. CEL ĆWICZENIA

Celem ćwiczenia jest zbadanie własności wytrzymałościowych na ściskanie materiałów kruchych i plastycznych, jednorodnych i niejednorodnych, oraz zaznajomienie się z maszynami wytrzymałościowymi i aparaturą pomiarową używaną do tego typu badań. Wymieniona norma rozróżnia dwa rodzaje próby statycznej ściskania metali: próbę zwykłą i próbę ścisłą.

Celem próby statycznej zwykłej jest wyznaczenie:

—    wyraźnej granicy plastyczności,

—    wytrzymałości na ściskanie,

—    skrócenia względnego,

—    wykresu ściskania.

Należy pamiętać, że wyraźną granicę plastyczności określa się jedynie dla . - -^-.eriałów plastycznych, które ją mają, a wytrzymałość na ściskanie — dla :w kruchych, to znaczy takich, które podczas próby ulegają zniszczeniu

rcckruszeniu).

Pr rc statyczną ściskania nazywa się próbą ścisłą, jeżeli jej celem jest

wyznaczenie: