Ich rola chorobotwórcza jest prawdopodobna w odniesieniu do osób pracujących z takimi surowcami jak orzeszki ziemne czy kukurydza, które szczególnie często są zanieczyszczone aflatoksynami (R.B. Hayes i inni. 1984).
Według Sorensona (1989) do grupy tej należy 14 alkoholi, aldehydów, kwasów i soli o właściwościach toksycznych i rakotwórczych. Substancje te, nadające często specyficzną woń pomieszczeniom porażonym przez pleśnie, są uważane za jedną z przyczyn charakterystycznego zespołu objawów, który może występować u mieszkańców tych pomieszczeń lub u osób tam pracujących i obejmuje bóle głowy i oczu, podrażnienie śluzówki nosa i gardła, nudności i zmęczenie.
Są stałymi składnikami ściany komórkowej grzybów, mogą też być wytwarzane przez pewne bakterie (np. Alcaligenes faecaliś). Uważa się, że mogą być przyczyną pewnych chorób o charakterze przewlekłym, takich jak: chroniczna bisy-noza czy syndrom chorego domu.
Wśród zawodowych chorób skóry wywoływanych przez grzyby-dermatofity można wyróżnić dwie grupy. Pierwszą z nich są dermatozy będące wynikiem bezpośredniego kontaktu zawodowego z chorym zwierzęciem lub człowiekiem. Wywoływane są najczęściej przez gatunki rodzaju Trichophyton: T. verrucosum, T. mentagrophytes i T. rubrum. Grupę drugą stanowią grzybice skóry, będące rezultatem nie tyle kontaktu ze źródłem infekcji, ile narażenia na specyficzny mikroklimat w miejscu pracy, charakteryzujący się dużą wilgotnością i wysoką temperaturą sprzyjającą wzmożonej potliwości. Mikroklimat ten, występujący m.in. w kopalniach, roszamiach lnu, piekarniach i zakładach gastronomicznych, sprzyja wzrostowi zarodników grzybów na skórze, co często prowadzi do występowania u narażonych pracowników grzybicy naskórkowej.
Zarodniki pasożytujących na zbożu podstawczaków: rdzy źdźbłowej {Puccinia graminis) oraz głowni (Ustilago) i śnieci (Tilletia) są ważnymi alergenami zawodowymi, mogącymi wywoływać astmę, alergiczny nieżyt nosa i alergiczne zapalenie spojówek u rolników i młynarzy.
Wdychiwanie zarodków boczniaka ostrygcwatego (Pleurotus ostreatus) może być przyczyną aheolitis allergica i astmy u hodowców tego grzyba jadalnego.
Pyłki kwiatowe traw, chwastów, warzyw i drzew są znaną przyczyną pyłkowi-cy (określanej także jako katar sienny lub sezonowy napadowy nieżyt nosa), astmy i częstego u rolników skórnego wyprysku powietrznopochodnego (airborne dermatitis). W okresie kwitnienia objawy pyłkowicy mogą powszechnie wystę-