B

SAMOLOT MYSUWSKI

Opracowanie - BOHDAN WASIAK

DANE

TAKTYCZNO--TECHNICZNE

Rozpiętość	-	14,7 m
Długość	-	21,9 m
Masa własna	-	ok. 16000 kg
Masa startowa	-	23000-28000 kg
Prędkość maks.	-	ok. 2400 km/h
Promień działania	-	1500 km
Pułap operacyjny	-	pow. 17 000 m
Pułap dynamiczny	-	ok. 24 000 m
Napęd: dwa silniki dwuprzepływowe AL-31F o ciągu
85 kN (122 kN z dopalaniem) każdy.
Uzbrojenie: 1 działko GSz-30-l 3C		mm o szybko-
strzelności 1800 strz./min., 10 węzłów podwieszę-
nia pocisków rakietowych masie 8000 kg.	lub	bomb o łącznej
Model wykonany jest w skali 1:33 i nosi barwy lotnictwa indyjskiego.

Po raz pierwszy Su-27 został pokazany w Salonie Lotniczym w Paryżu w 1989 r. wzbudzając ogromne zainteresowanie w wojskowych kręgach

lotniczych całego świata. Samolot ten byt ostatnią konstrukcją zespołu kierowanego przez Pawła Suchoja, słynnego konstruktora wielu znanych maszyn wojskowych, zmarłego przed uruchomieniem produkcji seryjnej.

Prace projektowe podjęto w połowie lat 70. Zostały zainspirowane wejściem do służby amerykańskiego myśliwca F-15 Eagle, który nie miał wówczas godnego siebie partnera w wojskach lotniczych Układu Warszawskiego. Pierwszy lot Su-27 odbył w 1981 roku. Współzawodnictwo to dało początek zupełnie nowej generacji samolotów bojowych o nieporównywalnych, z poprzednimi, możliwościach i osiągach.

Dzięki nowej konstrukcji płatów i usterzenia oraz automatyce sterowania Su-27 - mimo znacznych rozmiarów oraz masie równej czterosilnikowej latającej fortecy B-17 - jest niezwykle zwrotny i bardziej manewrowy niż wielokrotnie lżejszy Mig-21 lub F-104 Starfigter. Promień działań bojowych wynosi 1500 km, a na start i lądowanie potrzebuje 500 m. Pułap bojowy - ok. 17 tys. m -osiąga w czasie jednej minuty. Daleko posunięta automatyzacja oraz nowoczesna awionika stawiają Su-27 w rzędzie najlepszych współczesnych samolotów bojowych. Mimo stosunkowo wysokiej ceny jest przedmiotem zainteresowania wielu krajów, w tym i USA.

Model jest duży, trudny do wykonania i pracochłonny. Ma wygiętą oś symetrii kadłuba i bardzo rozbudowaną część centralną i ogonową. Zalecam zachowanie dużej dokładności przy wycinaniu części, staranne, przemyślane formowanie ich przed sklejeniem oraz bardzo uważne dopasowanie do przylegających detali.

Rys. 1

2 - MAŁY MODELARZ 10-11/1996 r.