2C>. MANEWROWANIE STATKIEM
1289. Żegluga statku w kanałach pod prąd w praktyce zawsze oceniana jest jako:
a. mniej bezpieczniejsza i trudniejsza od żeglugi z prądem, ponieważ zapewnia gorszą sterowność oraz powoduje wydłużenie drogi hamowania,
b. mniej bezpieczniejsza i trudniejsza od żeglugi z prądem, ponieważ zapewnia gorszą sterowność i w efekcie skrócenie drogi hamowania,
c. bezpieczniejsza i łatwiejsza od żeglugi z prądem, ponieważ zapewnia lepszą sterowność oraz skrócenie drogi hamowania,
d. bezpieczniejsza i łatwiejsza <&i żeglugi z prądem, ponieważ zapewnia lepszą zwrot-ność oraz powoduje wydłużenie drogi hamowania;
1290. Jeśli nawigator sterujący na pan? świateł w nabieżniku górne światło widzi ponad dolnym wówczas powinien:
a. skręcić z stronę w kierunku światła dolnego,
b. pozostać na kursie,
c. skręcić w prawo,
d. skręcić w lewo;
J291. Manewr ‘człowiek za burtą’ pozwalający na wprowadzenie statku w jego własny ślad torowy, wykonywany w wypadku gdy nieobecność człowieka na burcie zostanie zauważona z opóźnieniem:
a. manewr zwrotu o 270",
b. manewr ‘cała wstecz',
c. manewr Scharnowa,
d. pętla Wiliamsona;
1292. Padające przed odcumowa-niem statku polecenie ‘single up’ oznacza, iż:
a. należy pozostawić na dziobie i rufie jedynie po jednym szpringu, inne liny są rzucane i wybierane,
b. należy pozostawić na dziobie i rufie jedynie po jednej cumie, inne liny są rzucane i wybierane,
c. należy pozostawić na dziobie i rufie jedynie po jednym szpringu i jednej cumie, inne liny są rzucane i wybierane,
d. należy pozostawić na dziobie i rufie po jednym marynarzu, reszta załogi po odcumowa-niu może wracać do swoich zajęć;
1293. Proces powstawania obszarów nieciągłości w cieczy, wypełnionych parami cieczy oraz gazami, na skutek spadku ciśnienia w tych obszarach poniżej pewnego ciśnienia krytycznego, występujący przy opływie ciał stałych poruszających się w cieczy z dużą prędkością:
a. wibracje,
b. nurzanie,
c. kawitacja,
d. rezonans;
1294. Bezpieczne pokonanie zwrotu w kanale wymaga dochowania następującej zasady:
a. ograniczenia prędkości,
toru,
c. ograniczenia prędkości oraz
kanału,
d. zwiększenia prędkości oraz
_kanału;_
1295. Urządzenie napędowosterowe, w którym tarcza pędnika obracana jest walem pionowym, pod którą zamontowany jest zespół 5-6 odpowiednio wyprofilowanych łopatek dowolnie ustawianych przy pomocy układu cięgieł połączonych w jeden węzeł celem uzyskania pożądanej wielkości i kierunku naporu (działanie jego nie zależy od prędkości statku):
a. dysza Kolta,
b. ster strumieniowy,
c. pędnik azymutalny Schottela,
d. pędnik cykloidalny Voith-Schneidera;
1296. W jakiej postaci na statku o długości ponad 100 m powinna być prezentowana informacja odnośnie właściwości manewrowych tego statku:
a. jedynie w postaci karty pilota (Pilot Card)%
b. w postaci karty pilota (Pilot Card), specjalnej tablicy na mostku (Wkeelkouse Poster) oraz instrukcji manewrowych (Manoeuvering Boolclet),
c. w dowolnej, czytelnej postaci, tak by jak najbardziej ułatwić pracę pilotowi,
d. w ogóle nie jest wymagane prezentowanie takich informacji;
ł297. Przechyły wzdłużne statku zwane kołysaniem wzdłużnym (pitching) to:
a. nurzanie,
b. myszkowanie,
c. kiwanie,
d. bujanie;
1298. Do stałych czynników, od których zależna jest manewrowość określonego statku nie należy:
a. kształt kadłuba,
b. rodzaj urządzenia sterowego,
c. warunki pogodowe,
d. rodzaj napędu;
1299. Port, w którym nadal stosuje się praktykę cumowania statków na beczkach przy pomocy łańcucha kotwicznego:
a. Gdynia,
b. Rotterdam,
c. Singapore,
d. Hong Kong;
1300. Urządzenie składające się z tunelu usytuowanego poniżej lustra wody poprzecznie do osi wzdłużnej statku, w którym zainstalowane sąjedna lub dwie śruby:
a. dysza Korta,
b. ster strumieniowy,
c. ster zrównoważony,
d. śruba nastawna;