Samolot A-10 został skonstruowany w wytwórni Fairchild na początku lat siedemdziesiątych. Nosi oficjalną nazwę Thunderbolt II. jednak bardziej znany jest jako War-thog.
A-10 jest samolotem szturmowym oraz wsparcia taktycznego wojsk naziemnych. Może jednocześnie przenosić dużą masę uzbrojenia i urządzeń radioelektronicznych.
Stale uzbrojenie stanowi sied-miolufowe, obrotowe działko przeciwpancerne GAU-8 Ayenger kal. 30 mm. Dwie prędkości obrotowe umożliwiają szybkostrzelność teoretyczną 2100 lub 4200 strzałów na minutę - pociski ppanc. z głowicami ze zubożonego uranu przebijają każdy rodzaj pancerza. Uzbrojenie podwieszane może być przenoszone na trzech węzłach podka-dtubowych I ośmiu podskrzydto-wych; może składać się z bomb konwencjonalnych, kasetowych, chemicznych, pocisków rakietowych Maverick. bomb kierowanych laserowo i telewizyjnie. Istnieje również możliwość podwieszania na pylonach dodatkowych zbiorników paliwa i urządzenia przeciwdziałania radioelektronicznego. Do oznaczania celów służy zasobnik z laserowym urządzeniem oświetlającym Pave Penny.
Napęd samolotu stanowią dwa silniki General Electric TF-34-GE--100 o ciągu 40,3 kN każdy. Kabina pilota chroniona jest pancerzem ze stopu tytanowego odpornego na przebicie pociskami kal. 23 mm.
Samoloty A-10 zostały użyte bojowo w wojnie w Zatoce Perskiej. Działając w zespołach ze śmigłowcami Apache wykazały dużą skuteczność w zwalczaniu irackiej broni pancernej.
Model w skali 1:33 przedstawia samolot A-l0A 80-223/FT dowódcy 23 Skrzydła (23Wg) w bazie Pope. Schemat kamuflażu „Ghost" z użyciem larby szarej Dark Ghost Cray (FS 36320) i jasnoszarej Light Ghost Gray (FS 36375) z, dalszy wg kabiną" w kolorze ciemnoszarym Gunship Gray (FS 36118).
A-10A z 510 FS w Spangdahlem (Niemcy) w czasie pokazów w Einndhoven w 1993 r.
Fot. Miłosz Rusiecki
BUDOWA MODELU
Model jest średnio skomplikowany ze względu na konstrukcję i duże rozmiary części. Jest również pracochłonny w wykonaniu, jednak sklejony prezentuje się bardzo efektownie. Modelarze początkujący powinni ściśle trzymać się opisu budowy, bardziej doświadczonym radzę zapoznanie się z opisem w celu uniknięcia kłopotów uniemożliwiających poprawne wykonanie modelu.
UWAGI OGÓLNE
• Numeracja części odpowiada kolejności sklejania.
• Wszystkie elementy przed sklejeniem starannie uformować i sprawdzić ich przyleganie - bez kleju.
• Części oznaczone gwiazdką nakleić na tekturę o grubości 1 mm.
• Wszystkie widoczne krawędzie elementów pomalować farbami plakatowymi w odpowiednim kolorze.
- Zachować ostrożność przy wycinaniu części ze względu na ich duże zagęszczenie na arkuszach.
Do wykonania modelu potrzebne będą: tektura o grubości 1 mm (najlepiej z teczki rysunkowej), drut ze spinaczy biurowych, drut o średnicy ok. 1,2 mm, przezroczysta folia kreślarska, karton z bloku techniczne
go, klej butapren, szpilki, żyletki, ostry nożyk do tapet, czarna farba modelarska lub czarny tusz, farby plakatowe, kalka techniczna.
OPIS WYKONANIA
Środkowe segmenty kadłuba będące konstrukcją utrzymującą skrzydła i silniki wymagają wzmoc-
DANE TECHNICZNE | |
Rozpiętość |
- 17,53 m |
Długość |
- 16,26 m |
Wysokość |
- 4,47 m |
Masa własna |
- 9771 kg |
Max. masa startowa |
- 22 680 kg |
Max. prędkość bojowa |
- 704 km/h |
Prędkość dopuszczalna |
- 834 km/h |
Prędkość wznoszenia |
- 30,4 m/s |
Promień działania |
- 1000 km |
Rys. 1
ZE SZLIFOWAĆ
2
MAŁY MODELARZ