CCF20120519015

-radykalny humanizm (teoria konfliktu) -interpretatywizm

Inni teoretycy i badacze oświaty (np. Feinberg i Soltis) skłaniają się ku trzem modelom wyjaśniania rzeczywistości szkolnej mówiąc o: funkcjonalizmie, teorii konfliktu i interpretatywizmie

Odrębnym nurtem, który obok teorii socjologicznych czy stanowisk w naukach społecznych wydaje się regulować proces rozróżniania modeli szkoły w społeczeństwie, jest ekologia społeczna.

W podejściu ekologicznym eksponuje się harmonię, wewnętrzna wartość wszystkich elementów tworzących społeczna całość, równość, prymat potrzeb indywidualnych nad z góry założonym całościowym programem rozwoju i centralizacją kierowania. Ważna jest tez tolerancja dla odmienności potrzeb, promowanie niedominujących form uczenia się, zdobywania wiedzy i kontaktów interpersonalnych.

Naukowcy z kręgu strukturalnego funkcjonalizmu (np. Parson) uznawali, że szkoła stanowi podsystem społeczny, jeden z niezbędnych elementów, dzięki któremu w społeczeństwie utrzymywany jest ład, porządek, na który składa się określony układ ról społecznych i określających je norm kulturowych. Szkoła w procesie socjalizacji ma wdrażać do ich przestrzegania. W ten sposób podtrzymywany jest społeczny status ąuo, inaczej mówiąc, do szkoły chodzimy po to, by nauczyć się żyć w społeczeństwie.    y->    -

i'- ■■    r. - / ‘ // /■■    /. ■>    ■    /-

i    '

Czynniki które pośrednio mogą wpływać na obniżenie efektywności wychowania w szkole:

-    brak spójności i pożądanych rezultatów w wychowaniu spowodowany bywa rozbieżnościami między systemem wartości

lansowanych w domu rodzinnym i w szkole, ale i w mediach, czy kościele, których przekaz także stanowi istotne źródło odniesienia dla młodego pokolenia    C/'/AM/ Ż    Cp ::

-    próżnia aksjologiczna, która dotyka młodych ludzi w wyniku naśladowania wzorców życia lansowanych w mediach

(> lis iU'Cz_    'is'.

-    trudności identyfikacji wynikające z przebiegającego niejednokrotnie w sposób burzliwy procesu.dojrzewania

------

•    OPIEKUŃCZA

Jej istotę należy rozumieć jako zapewnfenie dziecku w wieku szkolnym opieki ze strony nauczyciela na czas przebywania pozą^domem, jak również stworzenie szansy na właściwe, wartościowe spędzanie czasu pozalekcyjnego, w którym dziecko ’nie przebywa z rodzicami. Funkcja ta realizowana jest poprzez działalność świetlicy szkolnej, jak i różnych form zajęć: klubów sportowych czy kół zainteresowań. Funkcja ta ma charakter jawny i rzeczywisty.

U.

•    SELEKCYJNA

Realizowana jest poprzez ocenianie, zarówno o charakterze cząstkowym jak i końcowym oraz w drodze egzaminów, które począwszy od sprawdzianu kończącego gimnazjum, poprzez maturę i egzamin wstępny ńa wyższą uczelnie ma charakter zewnętrzny i anonimowy. Selekcja to jednak bardziej złożony proces, na który poza ocenami składa się też atmosfera klasy szkolnej, klimaf rywalizacji czy współpracy między uczniami, komunikaty i informacje zwrotne o postępach lub ich brak, jakie kierują do swych wychowanków nauczyciele. To oni właśnie, interpretując osiągnięcia i niepowodzenia uczniów, dokonują swoistego etykietowania ich samoświadomości, podgrzewając lub w drugim przypadku wychładzając aspiracje edukacyjne uczniów. Ma charakter ukryty, a także rzeczywisty

a,

•    EGALITARYZACJA

Inaczej wyrównywanie szans uczniów słabszych, o zdiągnozowanych wadach czy deficytach rozwojowych. Szkoła jako instytucja nauczająca i wychowująca zapewniła wszystkim dziecię optymalne warunki rozwoju, obejmując szczególną opieką te, które z różnych przyczyn: zdrowotnych, biopsychicznych czy środowiskowych nie radzą sobie z realizacją obowiązku szkolnego. Funkcja egalitaryzacji współcześnie najczęściej przybiera postać jrąjęć, ręedukacyjnych, przeznaczonych dla dzieci z deficytami rozwojowymi. Inną formą jej realizacji jest wprowadzenie powszechnego obowiązku uczęszczania do klasy „0", przygotowującej do podjęcia nauki w szkole podstawowej, jak również nauczanie indywidualne, któremu podlegają ażTeci chore, z przyczyn zdrowotnych nie mogące uczęszczać do szkoły z rówieśnikami, lub takie, dla których niewskazane jest odbywanie zajęć w grupie

Przez cechy szkoły rozumieć należy zarówno pewne istotne wyróżniki samej instytucji, jak i czynniki odnoszące się do określonej placówki.

WąK. Konarzewskiego do głównych cech szkoły zaliczyć można jej:

-    prestiż (tzw. dobre szkoły i szkoły o niższym poziomie nauczania)

przez prestiż szkoły rozumieć należy szereg czynników, takich jak: ostrość kryteriów egzaminacyjnych, kwalifikacje kadry pedagogicznej, poziom nauczania, wyposażanie dydaktyczne szkoły oraz tradycja.

- położenie (miejska, wiejska)