CCI00047

£3 zdania wielu jego członków. Pojawiło się pojęcie wewnętrznego gabinetu \kiner Cabinet), czyli wąskiej grupy partyjnych przyjaciół premiera wchodzą-j-.ch w skład gabinetu i niejako prywatnie uzgadniających swe stanowisko, rrzedkładane następnie na posiedzeniach gabinetu.

Inną instytucją jest częściowy gabinet (Partial Cabinet), czyli komitet gabinetu pod przewodnictwem premiera. Poufnie opracowuje on jakieś zagadnienie celem przedstawienia go w odpowiedniej chwili gabinetowi do aprobaty lub :ez podejmuje decyzje bez konsultacji z gabinetem, który następnie o nich informuje. Jego działanie wywołuje takie same skutki jak działalność całego gabinetu.

Normalną formę działania gabinetu stanowią komitety. U ich źródeł leżała potrzeba koordynacji pracy resortów w związku z wojną. Obecnie ich niezbęd-ność wynika z potrzeby koordynacji spraw, które wykraczają poza zakres działania jednego ministra i resortu. Komitety powołuje i rozwiązuje premier, który także powołuje ich przewodniczących i członków. Komitetom na ogół przewodniczą ministrowie z łona gabinetu, czasem sam premier; ich członkami mogą r;. c także ministrowie spoza gabinetu. Komitety są w zasadzie pomocniczymi ciałami gabinetu; ich zadaniem jest ułatwienie podejmowania decyzji i odciążenie od nadmiaru spraw. W tym celu komitety przedstawiają wnioski i rekomen-aac^;e, które są najczęściej akceptowane przez gabinet, na co nie pozostaje bez wpływu osoba przewodniczącego komitetu, zwłaszcza jeśli jest nią premier. Komitety formułują założenia ostatecznej konkluzji, mają także delegowane sobie prawo ostatecznej decyzji w pewnych sprawach. W ten sposób - jak pisze J. Siembrowicz" - gabinet przestaje być ciałem podejmującym decyzje, a staje się koordynatorem i „sądem apelacyjnym”. Rozwój komitetów wpływa także na zwiększenie pozycji premiera w gabinecie, ich pozycja i rola czyni z nich w istocie samodzielne organy polityczne podporządkowane premierowi.

5. W angielskim systemie parlamentarnym gabinet stanowi pośrednie ogniwo pomiędzy parlamentem a resortami administracyjnymi z ministrami na czele, którzy stanowią rząd. Działalności politycznej i administracyjnej odpowiada rod wojny charakter jej członków. Członkowie gabinetu polityczny charakter swego urzędu wywodzą z członkostwa w parlamencie i związków z nim, zaś zzministracyjny - z powierzonych im zadań w dziedzinie spraw publicznych. Mimo tego dualistycznego charakteru gabinet stanowi samodzielny organ państwowy, którego uprawnienia wynikają z tego, że: przejął on w praktyce uprawnienia monarchy, działając jako faktyczny reprezentant Korony, oraz wykonuje uprawnienia, które formalnie należą do parlamentu (rola w procesie ustawo-

O A

aawczym). Podstawowe funkcje gabinetu ton

1) ostateczne ustalenie polityki, która ma być przedstawiona parlamentowi;

2 najwyższa kontrola organów wykonawczych zgodnie z polityką określoną przez parlament;

" J. Stembrowicz, Rząd w systemie parlamentarnyms. 44 i n. ³⁴ S. Gebethner, Rząd i opozycja.... s. 152 i n.

51