94
6. Podstawy inżynierii bioreaktorów
W reaktorze o działaniu okresowym nie ma dopływu pożywki (ścieków) ani odpływu z reaktora. W systemie o działaniu okresowym dla określonego czasu t0 ustalone są warunki początkowe, określone przez zawartość pokarmu (pożywki) S0 i liczebność bakterii X0. Z czasem bakterie namnażają się, a zawartość pokarmu maleje. Wzrost mikroorganizmów obejmuje kolejne fazy: adaptację, przyspieszenie wzrostu, wzrost wykładniczy, hamowanie wzrostu, fazę stacjonarną. Hodowlę kończy się, w zależności od wymagań technologicznych, po zakończeniu wzrostu wykładniczego bądź w fazie stacjonarnej. Hodowla okresowa stanowi system zamknięty, mikroorganizmy wzrastają na określonej, ograniczonej ilości pożywki. Bilans biomasy w reaktorze ma postać (patrz również rozdział 6.3):
dX(t)
dt
= ,u-X
(6.32)
Natomiast bilans substratu:
dl
dt
— • ixX — msX
(6.33)
Zużycie substratu na przemianę podstawową jest istotne dla małych właściwych szybkości wzrostu. Dla kinetyki wzrostu opisanej równaniem Monoda:
^ = ^max „ ^ c (6.34)
As + Os
w warunkach, gdy Ss » Ks równanie (6.34) upraszcza się do postaci: /l = /rmax.
Zwykle w hodowlach okresowych stężenie substratu jest znacznie wyższe od wartości stałej nasycenia (Ks). W wykładniczej fazie wzrostu mikroorganizmy wzrastają z maksymalną szybkością właściwą, co daje wykładniczy przyrost biomasy drobnoustrojów:
X = X0-efl™(l~!°) (6.35)
Stężenie substratu będzie się wówczas zmieniało następująco:
— = - —•(ć""m“(I-'o)-1) (6.36)
dt Y
Reaktory o działaniu ciągłym bez recyrkulacji biomasy
W hodowli okresowej warunki podlegają ciągłej zmianie - gęstość bakterii wzrasta, a stężenie substratu maleje. Oprócz tego typu reaktorów pracujących w sposób okresowy (nieciągły) istnieją również reaktory zasilane w sposób ciągły. Do reaktora (chemostatu) w sposób ciągły dostarczana jest pożywka (ścieki) i w sposób ciągły odprowadzana jest