CCI20130725214

215

11.2. Fizyczne procesy przeróbki osadów

Sposobem poprawiającym pracę poletek osadowych jest obsadzanie ich roślinnością makrofitową, przede wszystkim trzciną pospolitą (Phargamites australis). Trzcina poprawia odwodnienie osadu i jego mineralizację (wykorzystuje się tu zdolność roślin do tworzenia stref natlenienia wewnątrz osadów ściekowych w rezultacie wzmożonego rozkładu materii organicznej, mineralizacji, a także nitryfikacji i denitryfikacji). Trzcina aku-muluje też pierwiastki śladowe, w tym toksyczne, takie jak ołów, kadm czy rtęć.

Na rysunku 11.2 przedstawiono przekrój pionowy najczęściej stosowanej konstrukcji złoża trzcinowego. Metody te jednak stosuje się głównie dla małych oczyszczalni, a w średnich i dużych proces odwadniania jest prowadzony za pomocą urządzeń mechanicznych, które wprawdzie odznaczają się większymi kosztami eksploatacyjnymi, a często i inwestycyjnymi w stosunku do odwadniania w warunkach naturalnych, lecz zaletą tych procesów jest małe zapotrzebowanie terenu, łatwość mechanizacji i automatyzacji oraz uniezależnienie się od warunków klimatycznych.

Odwadnianie mechaniczne polega na oddzieleniu wody od osadów w procesie:

-    filtracji (workownice, filtry próżniowe, prasy filtracyjne, prasy sitowo- taśmowe);

-    wymuszonej i przyspieszonej sedymentacji (wirówki).

Rys. 11.2. Przekrój pionowy ztoża trzcinowego