wiele
HoN.
wiązanie amidowe \
C
/\
H R
0 |
\ H 0 |
R H |
H 0 |
R H |
II |
\ 1 II |
/ N/ \ |
1 II |
\ / |
c\ OH |
> N C |
C | ||
/\ |
II |
/\ |
II | |
H R |
H 0 |
H R |
H 0 |
Struktury aminokwasów Ponieważ aminokwasy zawierają zarówno grupę kwasową, jak i zasadową, zacho
dzi w nich wewnątrzcząsteczkowa reakcja kwas—zasada i związki te istnieją głównie w formie jonów obojnaczych, zwanych zwitterjonami (niem. zwitter znaczy „hybryda”):
alanina
Jony obojnacze aminokwasów są rodzajem wewnętrznych soli i dlatego mają wiele właściwości fizycznych typowych dla soli. Wykazują duże momenty dipolowe, są rozpuszczalne w wodzie, ale nierozpuszczalne w węglowodorach, a także są substancjami krystalicznymi o wysokich temperaturach topnienia. Na dodatek aminokwasy są amfoteryczne: mogą reagować jak kwasy lub jak zasady, zależnie od okoliczności. W wodnym kwasowym roztworze jon obojnaczy aminokwasu jest zasadą, która przyłącza proton, dając kation; w wodnym roztworze zasadowym jon obojnaczy jest kwasem, który traci proton, tworząc anion. Warto zwrócić uwagę, że to anion karboksylanowy, —COO-, a nie grupa aminowa działa jako centrum zasadowe i przyłącza proton w roztworze kwasowym. Podobnie, to kation amoniowy, —NH3+, nie zaś grupa karboksylowa działa jako centrum kwasowe i oddaje proton w roztworze zasadowym.
O
O
w roztworze kwasowym
^ "'"0“ + H;0+ + / \
H X H
O
C OH + O + / \
H;X H
O
w roztworze zasadowym
^ ""Cr + OH-+ / \
H X H
Struktury, skróty nazw oraz pKa dwudziestu aminokwasów zwykle występujących w białkach pokazane są w tab. 26.1. Wszystkie one są a-aminokwasami, co oznacza, że grupa aminowa każdego z nich jest podstawnikiem na atomie wę-