chalmers0074

Y. Falsyfikacjonizm wyrafinowany

Nowe przewidywania i rozwój wiedzy

1. WZGLĘDNOŚĆ STOPNI FALSYFIKOWALNOŚCI

W poprzednim rozdziale wspomniałem o pewnych warunkach, które hipoteza musi spełnić, aby można było uznać ją za wartą naukowego zainteresowania. Hipoteza powinna być falsyfikowalna, im bardziej falsyfikowalna tym lepiej, a jednak nie powinna być sfalsyfikowana. Bardziej wyrafinowani falsyfikacjoniści uświadamiają sobie, że te warunki nie są wystarczające. Nowa hipoteza powinna być falsyfikowalna w stopniu większym niż ta, którą miałaby zastąpić.

Teoria nauki wyrafinowanego falsyfikacjonisty, kładąca nacisk na rozwój wiedzy, bardziej kieruje uwagę na względne zalety konkurencyjnych teorii niż na statyczny obraz nauki, który jest właściwy pozycji najbardziej naiwnego falsyfikacjonisty. Zamiast pytań: „Czy ta teoria jest falsyfikowalna?”, „W jaki sposób można ją sfalsyfiko-wać?”, „Czy została sfalsyfikowana?”, bardziej na miejscu jest pytanie: „Czy nowo zaproponowana teoria jest dobrą następczynią starej teorii?” Mówiąc ogólnie, nową teorię można zaakceptować jako godną naukowego zainteresowania, jeżeli jest ona falsyfikowalna w stopniu większym niż jej konkurentka, a zwłaszcza jeżeli przewiduje nowe rodzaje zjawisk, których nie przewiduje teoria konkurencyjna.

Nacisk na porównywalność stopni falsyfikowalności ciągów teorii, będący konsekwencją rozpatrywania nauki przede wszystkim jako zespołu wiedzy ulegającej stałemu rozwojowi i ewolucji umożliwia obejście pewnego problemu technicznego. Jest bowiem bardzo trud-