choroszyD2

442

1 zespół wrzecion    2 zespół wrzecion

Rys. 20.43. Schemat frezowania zgrubnego loża tokarki na dziewięciowrzecionowej frezarce wzdłużnej

b)    zapewnienia niezbyt dużych naddatków równomiernie rozmieszczonych wzdłuż łoża,

c)    uzyskania wymaganej dokładności położenia i chropowatości tych powierzchni, które nie podlegają obróbce wykańczającej.

Rozwiązanie tych trudności jest możliwe pod warunkiem zastosowania właściwych narzędzi specjalnych, poprawnej kolejności zabiegów oraz sposobów mocowania przy sprawdzonych praktycznie parametrach skrawania. Warunek zachowania niewielkich i równomiernie rozmieszczonych naddatków na obróbkę wykańczającą wymaga specjalnego postępowania w przypadku łóż z prowadnicami utwardzonymi cieplnie. W procesie utwardzania prowadnic cienkie powierzchniowe warstwy żeliwa są nagrzewane płomieniowo lub indukcyjnie, a następnie chłodzone strumieniem wody. Stosowane do tego celu jednostki hartownicze umożliwiają nastawianie grubości nagrzewanego materiału, tak że tylko zewnętrzne warstwy żeliwa osiągają temperaturę hartowania, a po ich odpowiednio szybkim ochłodzeniu podlegają przemianie martenzytycznej. Występujące przy tym naprężenia oddziałują na kształt łoża w taki sposób, że doznaje ono jednokierunkowych (w przybliżeniu) odkształceń, prostopadłych do jego wzdłużnej osi. Odkształcenia te są tym większe, im grubsza warstwa żeliwa uległa przemianie strukturalnej. Niekorzystnym skutkiem odkształceń i skrzywień łoża można przeciwdziałać