choroszyG2

472

pracujących z kołami o dużych wymiarach, gdyż tylko wtedy jest możliwe rozwiązanie trudności konstrukcyjnych połączonych z napędem frezu, który musi się obracać nie tylko dookoła własnej osi, lecz również dookoła osi głowicy.

Obróbka wykańczająca ślimaków globoidalnych polega najczęściej na szlifowaniu ściernicą stożkową sposobem zbliżonym do obróbki zwojów frezem palcowym.

21.10. OBRÓBKA UZĘBIENIA ŚLIMACZNICY

Rys. 21.40. Schemat frezowania zgrubnego zębów koła ślimakowego frezem krążkowym na frezarce uniwersalnej: 1 - koło ślimakowe, 2 - frez krążkowy, 3 - podzielnica

Obróbkę uzębienia ślimacznicy wykonuje się przede wszystkim na frezarkach ob-wiedniowych. Tylko wówczas, gdy brak takich obrabiarek, uzębienie ślimacznicy nacinamy zgrubnie frezem krążkowym na frezarce uniwersalnej metodą podziałową za pomocą podzielnicy (rys. 21.40). Frezowanie wykańczające przeprowadzamy natomiast frezem ślimakowym przy luźno osadzonym na trzpieniu kole ślimakowym, przy czym oś koła nacinanego tworzy z osią narzędzia taki sam kąt, jaki jest zawarty między osiami ślimaka i ślimacznicy w przekładni (rys. 21.41).

Większą dokładność i wydajność obróbki zapewniają frezarki obwiedniowe. Ze względu na kierunek posuwu narzędzia przy zagłębieniu się go w materiał rozróżniamy trzy metody obróbki ślimacznic za pomocą tych frezarek: promieniową, styczną i promieniowo-obwodową.

Jak można wywnioskować z nazwy pierwszej metody, przedmiot do narzędzia jest do-

suwany w kierunku promieniowym (rys. 21.42). Ze względu na charakter współpracy koła ślimakowego ze ślimakiem ruch taki nic jest właściwy. Zęby ślimacznicy mają bowiem pochylenie dostosowane do pochylenia ślimaka w położeniu odpowiadającym rozstawowi osi przekładni. Dlatego poprawny kształt uzębienia można uzyskać jedynie pod warunkiem, że wierzchołki zębów frezu ślimakowego

Rys. 21.41. Schemat frezowania wykańczającego koła ślimakowego na frezarce uniwersalnej lub poziomej:

1 - koło ślimakowe, 2 - frez ślimakowy, 3 - trzpień