DSC00329 (11)

i S(+). których działanie biologiczne jest odmienne.    ' '

Izofluran jest względnie nierozpuszczalny i ma mniejszy niż halotan wspótczy_n nik rozdziału krew/gaz. dzięki czemu indukcja anestezji jest szybka, a poziom znie' czulenia łatwy do sterowania. Wadą izofluranu jest niezbyt przyjemny eterowy 2-pach, który może sprawiać kłopoty podczas wziewnej indukcji znieczulenia (zatrzymanie oddychania). Do indukcji znieczulenia stosuje się go w stężeniu 2—1 Cr, a anestezję podtrzymuje się, podając go w stężeniu 1—2%. Izofluran ma właściwości analgetyczne i w stężeniu subanestetycznym 0,5% może być stosowany do niewielkich zabiegów, np. zmiany opatrunków.

cf₃

Hyc. 3.2. Wzór strukturalny izofluranu.

Wpływ na układ oddechowy. Izofluran wywołuje u spontanicznie oddychających pacjentów depresję oddychania silniejszą niż halotan. Objętość oddechowa zmniejsza się i mimo równoczesnego przyspieszenia częstości oddychania zmniejsza się wentylacja minutowa pluć. W rezultacie zwiększa się tętnicza prężność C0₂, tym łatwiej, że osłabieniu ulega także reakcja wentylacyjna na dwutlenek węgla i na niedotlenienie. Izofluran, podobnie jak halotan, ogranicza reakcję skurczową naczyń płucnych na niedotlenienie.

Izofluran ma nieco gtyzący, eteryczny zapach, drażni górne drogi oddechowe, lecz u zdrowych osób nie wywołuje kurczu oskrzeli, a wręcz przeciwnie — łagodnie rozszerza oskrzela oraz hamuje wytwarzanie śluzu w drogach oddechowych.

Wpływ na układ krążenia. Izofluran podawany w stężeniach anestetycznych 1,0-15 MAC wywiera niewielki, bezpośredni wpływ na serce. Powoduje nieznaczne upośledzenie kurczliwości serca i zmniejszenie jego objętości wyrzutowej. Ponadto rozszerza naczynia obwodowe i obniża ciśnienie tętnicze krwi, nie wpływając na czynność baroreceptorów. W rezultacie u osób znieczulanych izofluranem zwiększa się odruchowa aktywność układu wspólczulnego, przyspiesza się czynność serca (u młodych osób może pojawić się tachykardia), w wyniku czego pojemność minutowa serca rośnie do wartości większych niż przed operacją. Natomiast u starszych osób można się spodziewać zmniejszenia pojemności minutowej serca, gdyż jego czynność nie ulega przyspieszeniu z powodu osłabionej sprawności baroreceptorów.

Izofluran nie wpływa na przewodnictwo przedsionkowo-komorowe oraz rytm serca, lecz u osób otrzymujących środki blokujące receptory P-adrenergiczne lub blokujące kanały wapniowe może nasilać ich działanie wydłużające czas przewodzenia. Izofluran nie uczula serca na adrenalinę lub inne aminy katecholowe.

Izofluran stosowany w dużych stężeniach rozszerza naczynia i zmniejsza opór obwodowy. Dzięki temu zwiększa narządowy przepływ krwi (m.in. przez tętnice wątrobowe, tętnice wieńcowe), poprawiając utlenowanie tkanek. Jednak bezpieczeństwo stosowania izofluranu u pacjentów z chorobą wieńcową budzi wątpliwości, gdyż może on prowadzić do incydentów niedokrwienia mięśnia sercowego

w(l>^c

ch^:

„izmie „podkradania wieńcowego”. Izofluran silnie rozszerza tętnice

^ /./vnninchi/'łi nmiin^Aiii ntA mA7p umhjuiaA na tntninn Iftnfurli ću/ia-

. i_cCz z oczywistych powodów nie może wpływać na tętnice, których świa

c^yężone, np. przez blaszki miażdżycowe. W konsekwencji izofluran nasila . iest ^ ..zdrowe” tętnicę, a Doearsza Drzeolvw w tętnicach zwężonych, co

tło j^cS \ „rzez „zdrowe” tętnice, a pogarsza przepływ w tętnicach zwężonych, co prz^cP/ że przepływ krwi w obszarze mięśnia sercowego niedostatecznie perfun-Ln** _u|ega dalszemu pogorszeniu na korzyść obszaru dobrze perfundowane-

,’0-

IZO!

fluran

nie zwiększa częstotliwości incydentów niedokrwienia serca podczas

a naczyniach wieńcowych.

oP^i/e incydenty obniżenia ciśnienia tętniczego z równoczesnym przyspieszę-

T3-

_cZy„pości serca mogą prowadzić do niedokrwienia mięśnia sercowego, jaszcza gd

mniejszy

dy stosunek średniego ciśnienia tętniczego do częstości uderzeń serca niż 1. Takie zdarzenia nie należą do rzadkości podczas znieczulenia i^n ranem, który rozszerza naczynia obwodowe i przyspiesza czynność serca. iz°^fluh p₀wodów unika się stosowania izofluranu u pacjentów z chorobą wieńco-^^Cvtaszcza ze współistniejącą niewydolnością lewokomorową.

®^.y lyw „a ośrodkowy uldad nerwowy. Izofluran jest powszechnie stosowany do h esów neurochirurgicznych, gdyż w zwykle stosowanych stężeniach nie upośle-? autoregulacji w zakresie krążenia mózgowego i nie upośledza wrażliwości na-rrtń mózgowy⁰*¹ na CO2. Izofluran podawany w małych stężeniach (< 1 MAC) ^zwiększa mózgowego przepływu krwi i nie podnosi ciśnienia śródczaszkowego, rozszerza natomiast naczynia mózgowe w większych stężeniach.

Pod wpływem izofluranu zmniejsza się elektryczna aktywność korowa, lecz w za-_EEG nie stwierdza się w tym czasie patologicznej aktywności lub drgawek. Inne. Izofluran wywołuje relaksację mięśni szkieletowych w wyniku działania na ośrodkowy układ nerwowy i na mięśnie. Ponadto równie silnie jak desfluran i sewo-fluran potęguje działanie niedepolaryzujących środków zwiotczających mięśnie. Dlatego w trakcie znieczulenia izofluranem można zmniejszyć dawki środków zwiotczających mięśnie. Izofluran wywołuje również relaksację mięśni gładkich, m.in. macicy. Dlatego podczas operacji cesarskiego cięcia stosuje się go w umiarkowanie małych stężeniach (0,5-0,74%), aby zminimalizować jego relaksujący wpływ na macicę, a równocześnie nie dopuścić do środoperacyjnego powrotu świadomości u rodzącej.

Metabolizm i toksyczność. Izofluran jest eliminowany przez płuca i jedynie 0,2% środka jest metabolizowane przez enzymy wątrobowe CYP 2E1 do kwasu trifluorooctowego, fluorków i innych związków fluoru. Stężenie organicznych fluorków jest małe, wynosi 5 pg/H i nigdy nie osiąga poziomu uszkadzającego nerki.

m^e

pisie t

Desfluran

Właściwości fizykochemiczne. Desfluran (eter 1,2,2,2-tetrafluoroetylodifluorome-tylowy) w temperaturze pokojowej jest przezroczystym płynem o silnym zapachu. Jest fluorowanym eterem metylowo-etylowym, o strukturze minimalnie różniącej się od struktury izofluranu (jon chloru zastąpiono jonem fluoru).

W stężeniach stosowanych w praktyce klinicznej nie jest palny. Minimalne palne stężenia desfluranu wynoszą: 19,75% w mieszaninie 70% NjO z 30% O2 oraz 17,8% w 100% tlenie. Spośród silnych anestetyków wziewnych jest naslabiej roz-

129