DSC00763 (3)

Porażenie obejmujące całe kończyny wymaga zwrócenia uwagi na dobrą stabilizację stawu kotonowego. Stosujemy tu zwykle wysokie aparaty obejmujące goleń i udo. połączone z butem za pomocą sczernienia. Limitowane zgięcie grzbietowe stopy 10-15“ w stawie skokowym - przy zablokowaniu ruchu zginania w stawie kolanowym - zabezpiecza dobrą stabilizację kończyny. Kontrolę zgięcia podeszwowego stopy sprawować możemy wystarczająco za pomocą sprężyny lub przegubu Kienzaka. W górnej swej części aparat powinien być zaopatrzony w szeroką opaskę udową z wywiniętym brzegiem, sięgającym ok. 5 cm poniżej guza kubzowego. którego podparcie stwarzać może niebezpieczeństwo powstania odleżyn. Stawy biodrowe nie ustabizowane przez mięśnie możemy częściowo kontrolować biernie jedynie w płaszczyźnie czatowej (szyny biodrowe). Aparat z szynami biodrowymi stanowi natomiast niepraktyczną metodę stabilizacji tułowia w płaszczyźnie strzałowej i znacznie utrudnia chodzenie. Stabilizację osiąga się przez przeprost bioder oraz tułowia, dzięki czemu masa ciała opiera się na wiązadłach btodrowo-udowych. Przyjęciu takiej postawy sprzyja wolny odpowiedni zakres mchu zgięcia grzbietowego stopy. Przy silnych mięśniach tułowia pacjent potrafi przyjąć postawę wyprostną bez pomocy kul. używając ich jedynie do chodzenia Zachowana ruchomość tułowia ułatwia chodzenie o kulach.