DSC00765 (3)

Porażenia obejmujące cale kończyny wymaga zwrócenia uwagi na dobrą stabilizację stawu kolanowego. Stosujemy tu zwykle wysokie aparaty obejmujące goleń i udo, połączone z butem za pomocą sczernienia. Limitowane zgięcie grzbietowe stopy 10-15* w stawie skokowym 1 przy zablokowaniu ruchu zginania w stawie kolanowym - zabezpiecza dobrą stabilizację kończyny. Kontrolę zgięcia pode szwów ego stopy sprawować możemy wystarczająco za pomocą sprężyny lub przegubu Klenzaka. W górnej swej części aparat powinien być zaopatrzony w szeroką opaskę udową z wywiniętym brzegiem, sięgającym ok. 5 cm poniżej guza kulszowego. którego podparcie stwarzać może niebezpieczeństwo powstania odleżyn. Stawy biodrowe nie ustabilizowane przez mięśnie możemy częściowo kontrolować biernie jedynie w płaszczyźnie czołowej (szyny biodrowe). Aparat z szynami biodrowymi stanowi natomiast niepraktyczną metodę stabilizacji tułowia w płaszczyźnie strzałkowej i znacznie utrudnia chodzenie. Stabilizację osiąga się przez przeprost bioder oraz tułowia, dzięki czemu masa ciała opiera się na więzadłach biodrowa-udowych. Przyjęciu takiej postawy sprzyja wolny odpowiedni zakres ruchu zgięcia grzbietowego stopy. Przy silnych mięśniach tułowia pacjent potrafi przyjąć postawę wy pros tną bez pomocy kuł. używając ich jedynie do chodzenia. Zachowana ruchomość tułowia ułatwia chodzenie o kulach.