Porażenie obejmujące całe kończyny wymaga zwrócenia uwagi na dobrą stabilizację stMfti kolanowego. Stosujemy tu zwykłe wysokie aparaty obejmujące goleń i udo. połączone z butem za pomocą sczernienia. Limitowane zgięcie grzbietowe stopy 10-15° w stawie skokcwym - przy zablokowaniu mchu zginania w stawie kolanowym - zabezpiecza dobrą stabilizację kończyny. Kontrolę zgięcia podeszwowego stopy sprawować możemy wystarczająco za pomocą sprężyny lub przegitou Kfenzaka. W górnej swej części aparat powinien być zaopatrzony w szeroką opaskę udową z wywiniętym brzegiem, sięgającym ok. 5 cm poniżej guza kulszowego . którego podparcie stwarzać może niebezpieczeństwo powstania odleżyn. Stawy biodrowe nie ustabiizowane przez mięśnie możemy częściowo kontrolować biernie jedynie w płaszczyźnie czołowej (szyny biodrowe). Aparat z szynami biodrowymi stanowi natomiast niepraktyczną metodę stabilizacji tułowia w płaszczyźnie strzałowej i znacznie utrudnia chodzenie Stabilizację osiąga się przez przeprost bioder oraz tułowia, dzięki czemu masa ciała opiera się na więzadłach biodrowo-udowych. Przyjęciu takiej postawy sprzyja wolny odpowiedni zakres ruchu zgięcia grzbietowego stopy. Przy silnych mięśniach tułowia pacjent potrafi przyjąć postawę wy pros tną bez pomocy kul, używając ich jedynie do chodzenia. Zachowana ruchomość tułowia ułatwia chodzenie o kulach.
Przegub dwustronny jOenżaka Ap*r« i prir**em HenMfcj ^dnoiironnfm