A. Teraz więc zastanów się, jaki stan spośród tych trzech przedstawia, twoim zdaniem, to wszystko, czego doświadczają zmysły cielesne, to znaczy wśród jakich bytów należy umieścić przedmioty naszych wrażeń zmysłowych, z którymi nasze zmysły stykają się przez oczy, lub przez jakikolwiek narząd cielesny: czy wśród tych, które tylko istnieją, czy tych, które także żyją, czy wreszcie wśród tych, które prócz tego mają rozum.
E. Zaliczam je do tych, które tylko istnieją.
A. A juk sądzisz? W której z tych trzech grup znajdują się same zmysły?
E: Pośród bytów żyjących.
A. Który z tych dwóch bytów uważasz za lepszy: sam zruysł, czy przedmiot jego wrażeń?
E. Rczumie się, że zmysł.
A. Kaczego?
Ponieważ lepsze jest to, co prócz istnienia posiada życic, niż to, co tylko istnieje.
12. A. A jak będzie z tamtym wewnętrznym zmysłem? Jest on wprawdzie niższy od rozumu i wspólny nam jeszcze ze zwierzętami. Tak wykazały poprzednie poszukiwania. Czy jednak będziesz się wahał postawić go wyżej od zmysłu, którym doświadczamy przedmiotów fizycznych i któremu przyznałeś wyższość nad tymi przedmiotami?
E. Ani trochę.
A. A dlaczego? Bo to także chcę wiedzieć. Nie możesz chyba twierdzić, że należy zaliczyć ten wewnętrzny zmysł do trzeciej kategorii — do bytów rozumnych; raczej jeszcze do tych, które istnieją i żyją, ale nie mają rozumu. Ten zmysł bowiem znajduje się także w bezrozumnych zwierzętach. Wobec tego powiedz, dlaczego wynosisz zmysł wewnętrzny ponad zmysł, który odczuwa przedmioty fizyczne. Temu ostatniemu zmysłowi, służącemu do odbierania wrażeń zmysłowych, przyznałeś wyższość nad ciałami. Skłoniło cię do tego przeświadczenie, że przedmioty fizyczne należą do tego, co tylko istnieje, on zaś przedstawia taki typ bytów, które prócz istnienia posiadają jeszcze życie. Wśród tych ostatnich jednak znajdujemy także tamten zmysł wewnętrzny. Powiedz więc, dlaczego uważasz go za coś lepszego. Może powołasz się na to, że