DSC01364 (4)

dziesz nieszczęśliwy, jeżeli jest to niesprawiedliwe; jeżeli zaś jest sprawiedliwe, chwalmy Tego, którego prawa tak postanowiły." ..

Byt jest przedmiotem miłości takie tudrl nieszczęśliwych

VII—20. Przypuśćmy, że powie: ’ „Ponieważ juz jestem, dlatego wolę być nawet nieszczęśliwy, niż w ogóle nie być. Gdybym jednak mógł być zapytany o zdanie, zanim zacząłem istnieć, wybrałbym raczej niebyt niż życie nieszczęśliwe. To, że obecnie boję się niebytu, mimo że jestem nieszczęśliwy, jest właśnie dowodem'mojej nędzy. Ona to sprawia, że nie chcę tego, czego powinienem chcieć, Przyznaję, żę teraz wolę byt nieszczęśliwy niż nicość. Lecz to pragnienie jest również nierozsądne jąk pędzne i tym nędzniejsze, im prawdziwiej widzę, że nie tego powinienem chcieć." Odpowiem mu w ten sposób; „Strzeż się raczej, żebyś nie mylił się tam, gdzie w swoim przekonaniu widzisz prawdę. Bo gdybyś był szczęśliwy, z pewnością wolałbyś być, niż nie być. I teraz, będąc nieszczęśliwszym, wolisz jednak być nawet nieszczęśliwym, niż w ogóle nie być, mimo że nie chcesz być nieszczęśliwym: Zastanów się więc, na ile cię stać, jak wielkim dobrem jest samo istnienie, którego chcą tak szczęśliwi, jak nieszczęśliwi. Jeżeli zastanowisz się nad tym dobrże, dostrzeżesz trzy rzeczy: po pierwsze, że w takim stopniu jesteś nieszczęśliwy, w jakim oddaliłeś się od tego, co jest najpełniejszym bytem; po drugie, że tym silniej jesteś przekonany, że nicość jest lepsza od nieszczęśliwego bytu, im słabiej widzisz Byt Najwyższy; wreszcie, że jednak chcesz Istnieć, ponieważ pochodzisz od tego Najwyższego Bytu.

21. Toteż jeżeli chcesz uniknąć nieszczęścia, kochaj w sobie właśnie to pragnienie istnienia. Im bardziej będziesz, chciał istnieć, tym bardziej zbliżysz się do Najwyższego Bytu; a teraz dziękuj za to, że istniejesz. Wprawia dzie stoisz niżej od. szczęśliwych, przewyższasz jednak