DSC01676

Konkurs jedzenia mięsa

Dwa, przybrawszy postać łabędzia, pojął za żonę l_tdę, któ-Iową Sparty. Po upływie pewnego czasu Lada powiła niebieskie jajo z trojgiem niemowląt, z których jedno wyrosło później na królowę Troi, Helenę. Dwoje innych zaś—byli to tak zwani Niebiańscy Bliźniacy. Kastor, nieco starszy, zasłynął jako ujeź-dżacz koni; Polluks, nieco młodszy — jako bokser. Obaj zdóby-wali większość nagród na oUmpijskich igrzyskach i zawsze trzymali się razem.

Ich kuzyni, również bliźniacy, Idas i I inkeus, byli synami Posejdona i też zawsze się razem trzymali. Idas był znakomitym oszczepnikiem, a Linkcus miał najlepszy na twiecie wzrok. Nie tylko że doskonałe widział w ciemnościach, ale mógł nawet dostrzec głęboko zakopany skarb, gdy bacznie przyjrzał się ziemi. To on pierwszy zobaczył Kalidońskicgo Dzika i zwołał innych myśliwych;.w czasie wyprawy Argonautów Jazon powierzył nm stanowisko obserwatora na bocianim gnieździć statku „Argo”.

Obie pary bliźniaków dobrze ze sobą żyły w czasie podróży po Złote Runo jak również i podczas łowów na Kałidońskiego Dzika, bo wspólne im zagrażały niebezpieczeństwa; ale później Kastor i Polluks porwali dwie siostty-bliźniaaki, z którymi Idas i linkcus byli zaręczeni, i ożenili się z nimi. Niewątpliwie wynikłaby z tego cała awantura, gdyby nie to, że Idas zakochał się na szczęście w dziewczynie imieniem Marpcssa, wobec czego chętnie się zgodził, by Kastor zatrzymał tobie jego dawną ukochaną A kiedy bóg Apollo chciał mu odbić Marpcssę, Idas do niego przemówił:

Wysłuchaj mnie, Apollo! Ja kocham Matpetsę nad ijac\

t^ccif na pojedynek! To, że jesteś bogiem, nie upoważniacie a odbierania zwykłym ludziom ukochanych kobiet.

Dkuj podziwia! jego odwagę.

__Niech Matpcna wybiera między Apollem a Idasem

Marpesu wybrała Idata, tłumaczyć to w sposób następujący:

1- Zrobiłabym głupstwo wychodząc za Apolla, Zauważyłam, it bogowie zdradzają swoje ludzkie żony, gdy tylko się one trochę pogrzeją. Idas będzie mi wiernym mężem do koda żyda. jego trięc wybrałam.

Ijnkeui też znalazł tobie żonę.

—    Zostańmy przyjaciółmi jak dawniej—zaproponował Nie-bnrttfcffH Bliźiuikom.

—    Doskonale — zgodził się Kastor. —I propsnuję, żebyśmy os zgodę wybrali się całą czwórką do Arkadii i ukradli tmchę bpłt królowi Jszosowi.

—    To byłby świetny kawał — przyznał Idas.

Następnego dnia obie pary bliźniaków ukradły sto jeden krów m stada króla Jarosa i pobiły Żołnierzy, którzy ich ścigali.

U* drodze powrotnej zatrzymali lię nad stłumieniem.

—    Be każdemu z nas tych krów przypadnie; żeby było sprawiedliwie?—zastanawiał się Polluks.—Sto jada* niezupełnie driełi się przez cztery.

trągnęłr losy, kto ma rozstrzygnąć to zagadnienie; okazało się; że Idas. Zabił więc jedną krowę, przeciął ją przez sam Środek, upiekł każdą połowę osobno i powiedział:

—    Urządzimy konkurs jedzenia mięła. Jedna połowa krowy jeat wiszą, a druga—nasza. Teraz uwaga: rozcinam każdą połowę na dwie ćwiartki. Ten, kto najszybciej zje swoją ćwiartkę, otrzyma pięćdziesiąt krów z pozostałych sol Ten, kro zajmie drogie miejsce, również otrzyma pięikkrsesiąt krów. Jesteście gotowi? Im, dwa, trzy! Jeść!

Ponieważ ani Kastor; ani Połłukj nie zdążyli nawet uanMtzyć noży, by szybko odcinać miroczące się do ust kawałki, Idas wyprzedził ich już na samym starcie. I jad dalej w takim tempie, że spałaszował całą swoją porcję, zanim pozostali zawodnicy zdą-żyii uporać się z Lilkom utul a a funtami mięsa. Potem zaś jął pomagać Lmkeuaowi w jedzeniu jego części.