DSC02053 (6)

stanie najczęściej usunięta w całości. Jest ona blada i zwykle niekrwawiąća. Kanał może być wypełniony na tej samej wizycie, jeśli nie ma krwawienia i jest on odpowiednio szeroki. Najlepsze wypełnienie to pasta wodorotlenkowo-wapniowa, dopchnięta ćwiekiem gutaperkowym, lub metoda kondensacji bocznej gutaperki, z zastosowaniem uszczelniacza wodorotlenkowo-wapniowego, lub tlenkowo-cynko-wo-eugenolowego.

W ciągu 1-2 dni może utrzymywać się niewielka wrażliwość zęba. Jeśli kanał nie może być wypełniony na tej samej wizycie (krwawienie, konieczność dłuższego opracowania), celowe jest zastosowanie nietwardniejącego preparatu Ca(OH>2 w postaci mleczka lub pasty, ale pod bardzo szczelny opatrunek (najlepiej tlenek cynku z eugenolem).

Podczas opracowania kanału należy pracować narzędziami endodontycznymi z ogranicznikami, aby nie uszkodzić przestrzeni z tkanką miazgowo-ozębnową, znajdującą się poza zwężeniem fizjologicznym. Do płukania kanału stosować można podchloryn sodu lub chloraminę i wodę utlenioną, najlepiej stosując igły z bocznym otworkiem, aby nie przepychać płynu poza otwór.

Jeśli koronowa część miazgi jest w stanie zgorzeli (gangrena partialis pulpae), do ekstyrpacji należy przystąpić po usunięciu resztek miazgi zgorzelinowej z komory lub ewentualnie z ujścia kanału.

Niektórzy zalecają wypełnienie kanału w okolicy wierzchołkowej zeskrobanymi ze ścian kanału opiłkami zębinowymi, po czym dopiero wypełnienie kanału jedną z metod podaną powyżej.

Wyniki leczenia zapaleń miazgi metodą ekstyrpacji w znieczuleniu, publikowane w wielu krajach świata, przy użyciu różnych technik i materiałów do wypełnień kanałów wskazują, że metoda ta daje bardzo dobre rokowanie. Dwa czynniki wydają się mieć największe znaczenie: 1) dokładność (szczelność) wypełnienia kanału i 2) poziom wypełnienia kanału do otworu fizjologicznego (1-3 mm przed wierzchołkiem radiologicznym); osiąga się wtedy 90 do 95% wyników pozytywnych.

Metody wyłuszczenia miazgi po jej uśmierceniu (metody mortalne)

W przypadku nieodwracalnych zapaleń miazgi, gdy istnieją przeciwwskazania do leczenia biologicznego, a nie ma możliwości wykonania ekstyrpacji w znieczuleniu, mogą wyjątkowo zaistnieć wskazania do zastosowania metody mortalnej. która choć niedoskonała, może zachować ząb. Wśród metod mot talnych wyróżnia się:

1.    Metodę amputacji mortalnej, czyli wyłuszczenie miazgi komorowej.

2.    Metodę ekstyrpacji mortalnej, czyli całkowite wyłuszczenie miazgi.

3.    Metodę mortalną kombinowaną amputacyjno-ekstyrpacyjną.