DSC04722 (2)

Ilh

l?toty$i. to »«<"

Ro m tu ciało położę.

«*    iiia kraju i wiary.    1

l mó kopiec jak srtjmd.iry BęxtiK' trwał — ai wiek przeminie; A/ ludrie * jasnymi skrońmi się w tej krainie.

w Wchodząc ducha mego bramą.

Więc nie porwiesz mię stad końmi! Ani nawet śmienia sama!

Mój duch wiecznie tu i dało Przyszłego koj^iola skałą.

KRECZETN1KOW I Hej. z kibitka kapitana!

KS. MAREK

Patrz, kogo wysyłasz ze inna.

Bo na drogach Pańskich ciemno l często jest krwią zbryzgana Ta ciemna i nocna droga.

Kro* szaleńców roztrąconych o Boga.

AKT TRZECI

. Wchodzi KOSAKOWSKI, ubrany jak sługa szpiialów t adi ftf *' *^nłl    w smolnej koszuli, w kapturze.

KOSAKOWSKI

tottMdnyc

10

15

Zaraza. co tu panuje.

Gdzie Moskale wiatr popsuli. Gorsza od miecza i kuli, Tyńcami ludzi truje,

Z trupów czarnych urodzona. Stojąca jak widmo na wale.

Pełne Moskałów szpitale.

Każda karczma zarażona,

Każdy człowiek straszny, blady. Sine włóczą się gromady Z krwią i ogniem pod powieką, Zgnile prześcieradła wleką,

A głowy w skrwawionych chustach Wspierają na rękach chudych,

Z węglem i ze krwią na ustach. Pełni plam zielonorudych,

Ponurzy jak rozbójnicy,

I Jak wilcy na krew gotowiT Przypatrzyłem się ludowi. Co tam przed Bohaitxiycy Namiotem klęczy i leży. Pałaszami namiot kraje

hnfodyvy łaje.

||g ją matk^ żolnieny,

—"'MIII

20