DSC05443 (6)

Logistyka w Polsce - Raport 2009

Logistyka w Polsce - Raport 2009

(f^i BarCodes

kody kreskowe GŚ1 wykorzystywane w procesie automatycznejtdentyfikacj i

ń bTabiw    globalne standardy do wymiany ustandaryzowanych

cWnll -    dokumentów transakcyjnych drogą elektroniczną

#L EPCgłobalj?'

środowisko do globalnej synchronizacji danych pomiędzy uczestnikami łańcucha dostaw

globalne standardy do identyfikacji i komunikacji oparte o RFID i Internet

Rys. 5.2.1. Filary Systemu GS 1

Najistotniejszym elementem integrującym wszystkie standardy jest jednolity sposób identyfikacji towarów i obiektów w postaci nieznaczących identyfikatorów, które są przekazywane pomiędzy użytkownikami przy pomocy różnych technologii (kodów kreskowych, EDI, RFID). Przy założeniu otwartości i globalności, System GS! oferuje spójne podejście do identyfikacji i komunikacji, stawiając sobie w ten sposób za cel stworzenie i rozwijanie wspólnego języka dla szeroko rozumianego biznesu.

Standardy GS1 dla branży TSL

Podstawowe standardy (rozwiązania wdrażane w branży TSL to:

—    Seryjny Numer Jednostek Wysyłkowych (SSCC W Serial Shipping Container Codę) zapewniający unikalną identyfikację jednostek logistycznych i pełniący funkcję „tablicy rejestracyjnej” jednostki logistycznej,

—    standardowa etykieta logistyczna nanoszona przez producenta i zawierająca informacje niezbędne dla przewoźnika,

—    standardowe komunikaty elektronicznej wymiany danych, zarówno w standardzie EDIFCT jak i XML do usprawnienia komunikacji między firmą TSL a jej klientami,

—    standardowe tagi EPC/RFTD umożliwiające zakodowanie indywidualnych informacji o przesyłce i śledzenie ruchu tej przesyłki za pomocą sieci EPC Global.

Identyfikacja jednostek logistycznych jest szczególnie istotna w procesach transportowych, od momentu podjęcia towaru przez przewoźnika, poprzez wszelkie procesy zachodzące w ramach jego organizacji, po dostarczenie do ostatecź-_nego odbiorcy. wwyniku współpracy GS1 z czołowymi firmami z branży TSL powstał dokument Standard International Logistic Label — STDLL, zawierający dobre praktyM, pnośnie stosowania etykiety logistycznej GSł w obszarze transportu Zmagazynowani a.

Etykietę ffijjftstyczną można podzielić na 3 sekcje:

—    sekcja dostawcy - zawiera informacje o zawartości jednostki logistycznej,

—    sekcja klienta pdbiorcy) —^? zawiera informacje oczekiwane przez odbiorcę ładunku, nppdentyfikator zamówienia,

—    aitBPfeiyoźnika -Riwiera informacje potrzebne przewoźnikowi/operato-rowlppstylznemu, np. numer przesyłki, kod trasy.

Tup Błock :PWn Ted ~ " ' • Mlddle Błock: Mi THt« & Humn Rwdabłt łnterprełation

Carrier

Section

LoWCCt Błock: »r udi symbol £ }

Htunei Rudabłc jnttrprelation

Tcp Błock: PWn Tut

Sekcja

przewoźnika

MMdłs Błock: Dr* TiflrłHoimn RndrMt brttiyntabiHi

Customer

Section

loiwst Błock: tar Cidi symbol S Humrn Rtadabic lirtcrprttatitm

Tcp Błock: PWn Tui

SSCC: 034631200000000263 l

Supplięr

Section

Sekcja klienta (odbiorcy)

B

!

Basedon GS1

General

Specificatiorrs

Sekcja

dostawcy

•Rys. 5.2.2. Trzy sekcje etykiety logistycznej

Dokument wytycznych szczegółowo opisuje zakres informacyjny etykiety logistycznej, z^pcze&ólnvm uwzględnieniem informacji użytecznych w procesach transportowych i gjggazynowych, dla każdej z wymienionych powyżej sekcji. Ponadto^ wytyczne opisują możliwe scenariusze biznesowe:

— producent tworzy etykietę z numerem SSCC, informacją o zawartości jednostki logistycznej, datą ważności i partią produkcyjną wyrobów itd>,

133